شوشان - علی عبدالخانی :
دوستی دارم که بدلیل بهره مندی از برخی جذابیت های انتخاباتی، خانه اش معمولا محل تردد نامزدان در فصل انتخابات است.
حداقل در دوره های قبل و قبلترِ انتخابات مجلس و شورای شهر عده ای که در میان آنها چند منتخب نیز بود و حسب عادت و رسم همیشگی و البته با اصرار از او می پرسیدند که اگر انتخاب شدیم برایت چه بکنیم تا از شرمندگیت بیرون بیاییم؟!.
دوست من بیدرنگ فقط و فقط بر برداشتن تایر ۲۴ × ۱۲ (کامیون) که در گوشه ی بیرون منزل شان بر روی یک سیپتیک فاضلاب قرار گرفته بود، اصرار می کرد.
به آنها می گفت من چیزی نمی خواهم اما اگر انتخاب شدید لطفا کاری بکنید این تایر را بردارند و بجایش درب فلزی یا بتنی بر روی سپتیک و پمب بگذارند.
دوستم تاکید می کند که اتفاقا با چند عضو مجلسی و شورایی پس از راه یابیشان تماس گرفتم اما تماس ها بی نتیجه و اثر بود تایرِ مدکور ماند که ماند و هیچکدام توجه به قول و قرارِ برداشتنش نکردند !
توضیح: بلاخره آن تایر بدون اعمال نفوذ!! عالیجنابان مذکور چند ماه قبل توسط شرکت متولی برداشته شد. دوست من با تاکید بر اینکه دیگر فریب آن راه یافتگان و امثال آنها را نخواهد خورد، خاطره اش را به پایان برد.