کد خبر: ۱۱۲۹۷۰
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۶:۰۹
محمدرضا چمن نژادیان

حزب سوم ماسک آمریکایی و کلونی های فسادزای حزبی مادر مرکز

شوشان - محمدرضا چمن نژادیان :
حزب به عنوان یک تشکل سیاسی و تجمع هدفمند  انسانی در تمام ادوار تاریخ بشری به انحای مختلف رسمی و غیر رسمی وجود داشته است. در متون ادبی و دینی به اهمیت حزب و بررسی کارکردهای مثبت و منفی آن پرداخته شده است. از آثار بسیار پر اهمیت فعالیت حزب وحدت آفرینی آگاهانه ی ملتها را می توان نام برد. در قرآن کریم آنقدر حزب  جایگاه برجسته دارد که در مقابل حزب شیطان که نماد اجماع انسانهای بد و آثار منفی هست. حزب الله را نماد وحدت و اعمال مثبت سعادتبخش مطرح می کند. فان حزب الله هم الغالبون و خروجی آثار مثبت آنرا به یدالله مع الجماعه متصل می گرداند. این تعریف حزبی در مکاتب و متون دینی در دنیای مدرن نمی تواند به معنای نداشتن سلیقه و نیندیشیدن متفاوت یا تک صدایی باشد. چون در همین متون مطلق اندیشی منجر به تخطئه ی تفکر و تحجر مغایر با فلسفه خلقت،اراده و کرامت انسانی قلمداد شده است. شعار اختلاف امتی رحمة بیانگر طبیعت اختلاف در میان امت و مسلمانان به عنوان رحمت است. در منابع اسلامی برخی معتقدند که این حدیث به معنای تنوع و تکثر در فهم و اجتهاد در دین است ،که می‌تواند منجر به پیشرفت و غنای بیشتر در درک معارف اسلامی شود. در مقابل برخی معتقدند به معنای اختلاف در مسائل فرعی و فروع دین نه اصول و عقاید اساسی می باشد. زیرا اختلاف در اصول موجب تفرقه و ضعف امت اسلامی می‌شود. در هر صورت داشتن اختلاف سلیقه و وجود حزب یک امر بدیهی برای رشد و پیشرفت جوامع به لحاظ ملی،دینی و کرامت اندیشه های انسانی پذیرفته شده است. به تبع آن در نظام اسلامی و قانون اساسی به صراحت کلیت آن بدون تبیین اثربخشی  کمیتها و چگونگی کیفیت دخالت در سرنوشت  پذیرفته شده است. در روند تکاملی حزب پس از حدود نیم قرنی که از عمر فراوانی کمی حزب در نظامی اسلامی می گذرد. بخاطر ناکارآمدی حکمرانی های قوای حاکمیتی، عدم اثر بخشی کارکرد فراوانی حزبی کمی و اپیدمی  نهادینه شده ی کلونی های حزبی فساد زا بدون پاسخگویی ضرورت دارد. احزاب به جایگاه واقعی با محدود سازی کمی، دخالت کیفی در حکمرانی مدنی و تحقق فراگیر آثار مثبت ایدئولوژی حزبی برگردانده شوند. باید با آسیب شناسی ها به اصلاح نگرش‌ حاکمیت، کارآمدی تشکلات حزبی در قواء و رویکردهای موثر  مشارکت احزاب در حکمرانی توجه ویژه گردد.    
در برداشتی عام از معنای لغوی واژه حزب میتوان حزب را یک پدیده کهن دانست که اختصاص به هیچ تمدنی ندارد. آنطور که فوقاً تشریح گردید. بلکه از تأسیس اجتماع و جوامع متکثر از جمله جامعه اسلامی به نوعی حزب وجود داشته است. اما همزمان با لیبرال دموکراسی غربی و مدرنیته حزب در ادبیات سیاسی مفهوم نوینی پیدا کرد. بعد از شکل گیری احزاب نوین در جوامع اسلامی، چیستی، چرایی، چگونگی و مشروعیت حزب در اندیشه سیاسی اسلامی همواره مورد مناقشه متفکران سیاسی اسلامی بوده است. که در این مجال  تلاش می گردد به برخی از مفهوم لغوی و اصطلاحی حزب در ادبیات سیاسی قدیم، مدرنیسم و اسلامی پرداخته شود. زیرا با بررسی مبانی مفهوم نوین همه فهم شمول است. که کارکردهای مثبت و منفی حکمرانی حزبی را در نظام های سیاسی می توان تحلیل و قضاوت کرد. با توجه به قدمت حزب در ایران و نظام اسلامی از منظر فلسفی، اسلامی و کارکردی تبیین مفصل جایگاه حزب حوصله زیادتری می طلبد. اما فشرده و به اختصار برای نتیجه گیری اشاره می گردد. براساس فلسفه ی میزان رای ملت در انقلاب اسلامی ، نگرش مردمسالاری جمهوریت و حقوق ملت درقانون اساسی لوازم شرعی و عقلانی حزب در ساختار نظام اسلامی فراهم می باشد. آنچنانکه درون مبانی اسلامی، شکل گیری کیفی و فراگیری  آزادی عمل حزب را در جامعه اسلامی می توان مثبت ارزیابی نمود. با وجود مقتضیات شرعی، عقلانی مدنی و  ارزیابی های مثبتی که نسبت به حزب وجود دارد. اما تاکنون رویکردهای واقعی با مداخله ی کیفی برای مشارکت عینی در سرنوشت و ساماندهی اثربخش پایگاه های اجتماعی ملی در نظام سیاسی وجود ندارند. از سوی دیگر  ابتذال ولنگارانه بر صدور مجوزهای تشکلات سیاسی و حزبی حاکم است. در عین حال ضوابط محدودیت کننده ی کیفی ساز و مسئولیت پذیرانه برای پاسخگویی در نهادهای ناظر مانند خانه ی احزاب وجود ندارد. همانطوری که در حمکرانی سیاسی هم برای مسئولیت پذیری و پاسخگویی شفاف  نهادهای حاکمیتی مکانیزم های مدرن مدنی‌ مانند احزاب با کیفیت موثر دیده نشده اند. ولی با نهایت تاسف همچنان در نظام اسلامی به تکثیر کمی تشکلات حزبی، کارکردهای تصنعی رانتیر و کلونی های پوپولیستی فساد زاد دامن زده می شود‌. و برخلاف کارکرد و کارآیی نظامهای سیاسی مدرن با احزاب محدود منتج به منافع و امنیت ملی عمل می گردد. حکمرانی کیفی بااحزاب محدود در نظامهای سیاسی همانند آمریکا در دنیای مدرن است که شاخص کارکرد دو حزبی آن حول تحقق حداکثری منافع و امنیت ملی می باشد.     
زیرا آمریکا از جمله کشورهای جهان است که از سیستم دو حزبی با شدت محدودیت طویل المدت برخوردار است. تاریخ قدیم بیانگر این است که واژه ی حزب بیش از جوامع مدرن و غربی در متون ملی مذهبی ما به صراحت آمده است. در زمان امضای قانون اساسی آمریکا نه‌تنها هیچ حزبی در آمریکا وجود نداشت. بلکه در هیچ کشوری از جهان هیچ حزب سیاسی مبتنی بر آرای مردمی وجود نداشته است.در نهایت به واسطه ی درک درست مقتضیات، نیاز مبرم افراد برای مشارکت در سرنوشت و برنده شدن در منازعات سیاسی بود‌ که آمریکایی ها در دهه ی اول سال ۱۷۹۰ به تأسیس احزاب روی خوش نشان دادند. اندیشمندان سیاسی آمریکا توسعه  سیستم دوحزبی را تا حال حاضر برای  آمریکا طراحی و اجرایی نمودند.دو حزب بزرگ این کشور یعنی  جمهوری‌خواهان و  دموکرات‌ها ماحصل آن طراحی می باشند. البته احزاب سومی در حد محدود برای اداره ی امور محلی وجود دارند.لیکن فراگیری با کارکرد ملی مداخله جویانه در سرنوشت سیستم تنها شامل حال دو حزب دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان می باشد. این دو حزب حدود ۲۰۰سال برنده ی تمامی  انتخابات ریاست جمهوری هستند. اما با توجه شکافهای عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در دوران اخیر و پس از ۲۰۰ سال مشاهده می گردد. از سوی اندیشمندان سیاسی آمریکایی برای کم کردن شکافها و کارآمدی حکمرانی ها نغمه هایی از تشکیل حزب سوم بشکل فراگیر و جدی به گوش می رسد. ایلان ماسک که خودحامی قدرتمند ترامپ برای رفع کم و کاستی های حاکمیتی بود.تا احیای اقتدار حکمرانی جهانی، کم شدن شکافهای اجتماعی داخلی و پویایی اقتصادی آمریکاییان را رقم بزنند. بخاطر نگاه افراطی غیر واقع بینانه، طرحهای ایستای اقتصادی و اقتدارگرایی پوپولیست اندیشانه ی ترامپ بود. که از ترامپ با شعار ضرورت تشکیل حزب سوم قوی و فراگیر بنام ازادی جدا شد‌. ولی با این وجود نظام سیاسی هنوز روی خوش به آن نشان نداد. بالعکس در نظام اسلامی طبق آمار وزارت کشور حدود سیصد تشکل سیاسی شامل احزاب، جمعیت ها، انجمن ها و کانون‌ها وجود دارند.با این وجود ومدیریت های فشل ناکارآمد فساد زا ، ناترازی های بحران ساز و اقتصاد رانتیر دولتی بیمار باز مشاهده می شود. نظام اسلامی به تکثیر احزاب بدون کارکرد واقعی ، مسئولیت پذیری وپاسخگویی برخلاف دنیای مدرن می پردازد. حاصل چنین ابتذال در صدور مجوزهای تشکلات سیاسی و حزبی علاوه براینکه تاکنون باری از دوش حاکمیت و مدیریت زندگی ملت برنداشته است. با وبال شدن عوام زدگی احزاب عامل کلونی های تکثیر فساد در پایتخت، نا کارآمدی مدیریت رانتی و تعمیق شکاف دولت ملت با واگرایی شده اند. خروجی ها هم بجای اینکه کسب قدرت مدنی ملت ،پاسخگوی شفاف مدیران و احزاب را از پایین به بالا رقم بزنند. با نهایت تاسف احزاب خود به کارگاه های تولید فساد از بالا به پایین، آموزش مهارت‌های فساد زا به افراد دون پایه برای ورود  به باشگاه های قدرت و ثروت شده اند. فلذا توصیه و تاکید می شود، نظام اسلامی و مقامات عالیه ی آن برای رفع آسیب ها، ناکارآمدی ها و مبارزه با کلونی های موریانه های فساد زا در مرکز و با مجوزهای حزبی باید به فوریت سه اقدام عاجل مدنی زیرا عملیاتی نماید:
۱- مثل سایر کشورهای دنیا و ملل اسلامی رو به توسعه با حاکمیت مطلقه فعالیت حزبی را با ساز و کارهای خاص خود غیر ضروری اعلام و منع گرداند.
۲- با حذف مجوزهای کلونی های حزبی فساد زا ناکارآ محدودیت قانونی برای تاسیس احزاب و تشکلات سیاسی را حول سه تا پنج جریان فکری فراگیر همسو باسمن های تخصصی غیر دولتی و غیرسیاسی اعمال نمایند
۳- حفظ مجوز احزاب محدود همسو( اعتدالیون ،اصولیون و اصلاحیون ) را هم تاکیداً منوط به ارزش افزوده با آموزش و تعمیق آگاهانه پایگاه‌های اجتماعی حزبی بدانند. دستآوردهایی مانند مشارکت حداکثری با تعیین کسب کفی از آرا ملت، کرسی های انتخابی ( شورا های اسلامی شهر روستا، مجالس شورای اسلامی و خبرگان)، مسئولیت پذیری مدنی، دخالت دادن واقعی حواریون در ارکان حکمرانی قوا وپاسخگویی عملکرد بدون محدودیت زمانی را تضمین کننده ی استمرار فعالیت یا ابطال مجوز احزاب اعلام نمایند.

نظرات بینندگان