پزشکیان نه چرچیل است و نه منتظری !

شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :

به هر حال پزشکیان این شکلی بار آمد، شجاع، شریف، خوش بین، امیدوار، مهربان، دلسوز، متین، صادق، خودمونی، بی تکلف و بقول امروزی ها سیاستمداری از جنس مردم، ولیکن با تبختر علمی که به حرکات پوپولیستی اعتقادی ندارد .
به هرحال، این روزها، بدجوری منتقدین دولت وفاق ملی او را، به جهت طبقه بندی و ویرایش نکردن حرف هایش به چالش می کشانند.
البته، که حق با منتقدین است و نه  حامیانش، که اظهرالشمس از بدیهیات شخصیتی وی در این مورد احساسی و غیر تخصصی دفاع می کنند، در نهایت باید قبول کنیم، بقول شیخ اجل، سعدی علیه الرحمه؛ «جز راست نباید گفت/ هر راست نشاید گفت» این گونه فاش گویی های غیرضروری در محیطی که هم دشمن قرار دارد و هم دوست، بطور حتم خطرآفرین است، پرمسلم است که باید فرقی باشد بین پزشکیان پاستور نشین و آن پزشکیانی که کرسی نمایندگی شهر تبریز را در مجلس شورای اسلامی از آن خود کرده بود.
به هرحال باید قبول کنیم بخش حساسی از سیاست های حکومتی در عصر مدرن *«چرچلیزه»* شده و شخصیتی با خصوصیت فردی پزشکیان نمی تواند در جایگاه رئیس جمهور بدون راز داری، سکرت بودن و چند لایه سخن گفتن, بعضی از امورات مملکت را به پیش برد.
 ناگفته نماند ایشان اخیرا، بسیار عاقلی کرده که علی ریحانی را بعنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی معرفی نموده است، چون در حقیقت خودش نمی تواند مثل حسن روحانی و یا هاشمی رفسنجانی چرچیل وار در این جایگاه عمل کند، همانطوری که *«حسن آشنا»* مشاور امنیتی دولت تدبیر و امید، در شبکه X حرف زدن پزشکیان را ناشی از هیجان زدگی و ناپختگی سیاسی ارزیابی ود.
حالیه، اکنون که در یافتیم پزشکیان نمی تواند چرچیل باشد و در این مورد حق با منتقدین حامی دولت روحانی است ولی ایرادات منتقدین حامی جلیلی در خصوص این که حرف های پزشکیان از روی ترسویی، ساده اندیشی یا تحت تاثیر شیفتگان روابط آمریکا زده می شود، یعنی، دقیقا، ترسیم شخصیتی مثل مرحوم آیت الله منتظری، که آنها در چالش با امام خمینی ره به یاد دارند که متأثر از اطرافیان  مغرض خود به اختلاف با امام خمینی واداشته شد.
بدون تردید این تصویر از شخصیت پزشکیان به هیچ‌وجه نمی تواند درست باشد، به خاطر این که او مثل آیت الله منتظری داعیه ی تبئین گری در ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی را نه در تئوری و نه در عمل دارد و در این زمینه ها بالای حرف رهبری، حرفی برای گفتن ندارد، بلکه در هنگام تبلیغات انتخاباتی در دانشگاه تهران دیدیم که پزشکیان بدون آن که بترسد آرای انتخاباتی اش ریزش کند در پاسخ به معترضین حصر موسوی و کروبی آنجا که رهبری را مورد هجمه قرار دادند، شجاعانه ایستاد و اعتقاد قلبی و وفاداریش را به رهبری نشان داد  و ایضا، هنگامی که هنینه ترور شد و سوریه سقوط کرد او پا به پای رهبری از وجود جبهه مقاومت حمایت نمود که نمونه بارزش در جنگ ۱۲ روزه با این که در معرض ترور بود ایستادگی نمود و کم نیاورد پس پزشکیان فردی ترسو و در تضعیف خط رهبری نیست.
ولی با این حال نمی شود گفت، همه ی پیش فرض های حامیان جلیلی در نقد عملکردی و رویکردی پزشکیان غلط است، زیرا، با توقف جنگ، دیدیم پزشکیان با این که عراقچی در حال مذاکره با آمریکایی بود جنگ بر کشور تحمیل شد و با این که وزارت امورخارجه در این خصوص به سازمان ملل شکایت نمود ولی، پزشکیان باز به مذاکره ای که ملعبه فریب گشت به توافق با آمریکا امیدوار شد از این بابت که او مثل جلیلی و حامیانش باور ندارد که از ترامپ نمی شود امتیاز گرفت و مثل ظریف می کوشد تا روزنه ای برای توافق با آمریکا پیدا کند و اینچنین خوش بینانه فکر می کنند که شخص ترامپ فردی خودشیفته و انعطاف پذیر است که با محبت، تعریف، تمجید و یا  بقولی هندوانه زیر بغل گذاشتن، می شود او راضی به توافق نمود و با امتیازی که ایران می دهد به شکلی بتوان رضایت او را برای رفع تحریم ها جلب نمایند تا شاید از این رهگذر غم جانکاه مردم را از فشارهای اقتصادی کنرشکن کمتر کنند.
اما جلیلی و حامیانش این قصد پزشکیان را توهم روحانی و ظریف و افراد خوش باور محسوب نموده و این مسایل را جعلی قلمداد می کنند، حتی ناترازی های موجود در آب و برق و بودجه را کاری عمدی و بواسطه افردی نفوذی درون دولت می دانند و از این رو به مجلس فشار می آورند تا وزیرانی را به استیضاح برده و عزل نمایند.