محمدرضا بحرانی؛ از مهندسی تا بزرگ‌ترین مجموعه اکسپرسیونیسم انتزاعی خاورمیانه 

شوشان - فریدالله ادیب :
در عصری که مرز میان تکنولوژی و هنر هر روز واضح‌تر می‌شود، کمتر شخصیتی توانسته مانند محمدرضا بحرانی نقش حلقه اتصال این دو جهان را ایفا کند. او نه تنها به عنوان یک مهندس و کارآفرین نامی شناخته می‌شود، بلکه به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین مجموعه‌داران هنر معاصر نیز مورد تحسین قرار گرفته است. 

کلکسیونی که تاریخ‌ساز شد 
محمدرضا بحرانی با جمع‌آوری ۱۲۷ تابلو از آثار فریدالله ادیب‌آیین ـ هنرمند پیشرو و چهره شاخص اکسپرسیونیسم انتزاعی افغانستان ـ بزرگترین و مهم‌ترین مجموعه خصوصی این سبک را در ایران و خاورمیانه شکل داده است. 

این کلکسیون نه فقط از نظر کمّی چشمگیر است، بلکه به دلیل جایگاه هنری آثار، به‌عنوان برترین مجموعه اکسپرسیونیسم انتزاعی در منطقه شناخته می‌شود، تا جایی که ارزش آن را ده‌ها میلیارد تومان برآورد میشود. 
تابلوهایی همچون ملا ممدجان، مقام افیون، چاله‌ها، راگامالا و سرخ عنابی، هر یک جلوه‌ متفاوتی از جهان‌بینی ادیب‌آیین را روایت می‌کنند؛ از ضربه قلم‌های آزاد و پویا گرفته تا تلفیق رنگ با موسیقی و فلسفه. این آثار تجربه‌ای چندحسی و در عین حال عمیقاً اندیشه‌ورز را برای مخاطب رقم می‌زنند. 

مسیر صنعتی و بازگشت به اصالت 
بحرانی فعالیت حرفه‌ای خود را در رشته مهندسی الکترونیک آغاز کرد و بیش از ۱۵ سال در کشور آلمان به‌عنوان متخصص برق و الکترونیک در شرکت‌های بین‌المللی حضور داشت. او پس از بازگشت به ایران، گروه صنعتی بحرانی را پایه‌گذاری کرد؛ مجموعه‌ای که محصولات آن نشان می‌دهند کیفیت فنی و رویکرد هنری می‌توانند در یک قالب واحد همزیستی پیدا کنند. 

هنر به‌ مثابه مسئولیت اجتماعی 
برای محمدرضا بحرانی، گردآوری آثار هنری صرفاً یک فعالیت شخصی نیست، بلکه نوعی مسئولیت فرهنگی است. او معتقد است که حفظ و ارائه آثار ارزشمند، راهی برای تقویت هویت فرهنگی و ایجاد گفت‌وگو میان نسل‌هاست.
به همین دلیل، کلکسیون او نه‌تنها برای پژوهشگران و هنرمندان، بلکه برای علاقه‌مندان به هنر معاصر نیز به عنوان یک مرجع معتبر تلقی می‌شود. 

در نهایت، نام محمدرضا بحرانی امروز در دو حوزه کاملاً متفاوت ـ صنعت و هنر ـ به عنوان نمادی از نوآوری، دیدگاه چندوجهی و ارزش‌گذاری بر فرهنگ شناخته می‌شود؛ شخصیتی که ثابت کرده است می‌توان در جهان تکنولوژی زندگی کرد و در عین حال، حافظ عمیق‌ترین لایه‌های زیبایی‌شناختی بود.