امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان ـ محمدجواد داودی :
فعال اجتماعی سیاسی ادوار بسیج دانشجویی
۱۶ آذر، تنها یک برگ در تقویم سیاسی و فرهنگی ایران نیست، یادمانی است از آگاهی، آزادگی و بیداری نسلی که در سختترین پیچهای تاریخ معاصر، قامت افراشت و پرچم حقیقتجویی را بر دوش گرفت. این روز، یادآور خون پاک سه دانشجوی آزادهای است که در آذرماه ۱۳۳۲ در برابر سلطه و بیعدالتی ایستادند و مسیر آرمانخواهی دانشجویی را برای همیشه روشن کردند. اما امروز، ۱۶ آذر بیش از آنکه بازخوانی یک واقعه باشد، فرصتی است برای بازاندیشی در رسالت دانشگاه و بازخوانی نقش دانشجو در ساختن آیندهای روشنتر برای ایران.
دانشجو در نگاه اصیل انقلاب اسلامی، تنها جوینده دانش نیست، روشنفکر تمامعیار مسلمان است، انسانی که علم را با ایمان، معرفت را با اخلاق، و اندیشه را با آرمان پیوند میزند. ارتباط عمیق با خدا، نماز با توجه، مناجات و تهذیب نفس، ستونهای شخصیت جوان مومن و متعهدی است که قرار است در میدان علم و عدالت، پیشگام باشد. دانشجویی که روح خود را با نور ایمان جلا دهد، میتواند جامعه را با اندیشهای پاک و ارادهای استوار دگرگون کند.
دانشگاه امروز، بیش از هر زمان دیگر، نیازمند جنبش نرمافزاری همهجانبه است،حرکتی که با تولید علم، نوآوری، تفکر اصیل و دوری از تقلید علمی و فکری، بنای جامعهای آباد و عادلانه را بر پایه ارزشهای اسلامی استوار سازد.
دانشجو باید جوینده مرزهای تازهی علم، پژوهشگر بیقرارِ حقیقت، و صاحب فکر مستقل و خلاق باشد.
آرمانهای دانشجویی، مجموعهای از سه پایه محکماند:
طلب علم و پیشرفت علمی
عدالتخواهی
آزاداندیشی و آزادیطلبی
نسل امروز دانشگاه، وارث این آرمانهاست و باید با شجاعت و صداقت، راهی را ادامه دهد که پیشینیان گشودند. دانشجو در میدان عدالتخواهی، باید نخست قانون اساسی را چراغ راه بداند، بداند عدالت اجتماعی با کدام سازوکارها تحقق مییابد و از چه دستگاههایی باید چه انتظاری داشت. این شناخت، او را از هیجانهای زودگذر دور میکند و به مطالبهگری دقیق، عالمانه و مؤثر میرساند.
جنبش دانشجویی ایران از آغاز تا امروز، همواره ضد استکبار، ضد فساد، ضد سلطه، ضد تجملگرایی، ضد اختناق و ضد انحراف بوده است. اصالت این حرکت در مردمی بودن، استقلال فکری، شجاعت بیان و صداقت در گفتار و کردار است. تفاوت دانشجوی متعهد با بازیگران سیاسی نیز در همینجاست: حرف را صریح میزند، از دل میزند، و اگر خطا کرد، با شجاعت و سرعت آن را اصلاح میکند،صداقتی که جوهرهی دانشجویی است.
دانشگاه، کانون جوشش دو جریان حیاتی برای آینده کشور است: علم و تحقیق از یک سو، و
آرمانخواهی و هدفگذاری اجتماعی و سیاسی از سوی دیگر. سیاستگری و فهم تحولات سیاسی، نیاز مبرم جامعه دانشگاهی است، اما سیاستزدگی و بازیهای غلط حزبی آفتی است که روح جستوجوگر دانشگاه را فرسوده میکند.
امروز که کشور در معرض جنگ نرم و نبرد روایتهاست، دانشجویان افسران جوان این میدان هستند کسانی که هم صحنه را درست میبینند، هم به هنگام تصمیم میگیرند و هم با جسم و جان خود حقیقت را میآزمایند.
دانشجو باید مرزهای دانش را نشانه بگیرد. آینده کشوری که میخواهد در عرصه علم بدرخشد، در گرو نسلی است که چنان تولید علم کند که اگر جهانیان خواستار تازههای علمی باشند، ناگزیر از آموختن زبان فارسی شوند.
راه رسیدن به این قلهها، ارتقای معرفت است، آشنایی با قرآن، نهج البلاغه و اندیشههای متفکران حوزه و دانشگاه، چراغهایی هستند که مسیر آینده را روشنتر میکنند.
۱۶ آذر نه فقط یادبود گذشته که چراغ راه آینده است، یادآور اینکه جامعهای با دانشجویان پویا، ایمانی استوار، فکری مستقل و روحیه عدالتخواه، جامعهای زنده، پیشرو و امیدآفرین خواهد بود. امروز رسالت دانشجو، همان رسالت نسلهای پیشین است علم، ایمان، آزادی، عدالت و شجاعت. و این میراث گرانبهایی است که باید با جدیت حفظ و با همت جوانانه ادامه یابد.