- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- مسئولیت اجتماعی شرکتها؛ فرصتی برای توسعه پایدار استان خوزستان
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۲۰:۵۶
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ حسن کریمی :
مدرس مهارت‌های ارتباطی
وقتی صحبت از توسعه پایدار و زیست سالم اجتماعی به میان می‌آید، ذهن ما اغلب به سمت زیرساخت‌ها، تکنولوژی یا مسائل اقتصادی می‌رود. اما آنچه معمولاً از دید پنهان می‌ماند، «زیرساخت‌های نرم» است؛ یعنی همان مهارت‌هایی که انسان‌ها را برای زیستن در کنار یکدیگر آماده میکند. یکی از مهم‌ترین این زیرساخت‌ها، مهارت‌های ارتباطی است.
در استان خوزستان، با همه ظرفیت‌های غنی فرهنگی، تاریخی و انسانی‌اش، جای خالی آموزش مهارت‌های ارتباطی از همان دوران کودکی، به‌ویژه در مدرسه‌ها، به‌وضوح احساس می‌شود. واقعیت این است که کودکی که در دبستان نمی‌آموزد چگونه احساساتش را بیان کند، چگونه مخالفتش را محترمانه ابراز کند یا چگونه به‌درستی گوش دهد، در بزرگسالی ممکن است به کسی تبدیل شود که با کوچک‌ترین تنش، واکنشی تند و گاه پرخطر از خود نشان دهد.
امروز اگر در خیابان‌های اهواز، با یک بحث ساده پشت چراغ قرمز، کار به درگیری فیزیکی کشیده می‌شود، ریشه‌اش را باید در نبود آموزش مهارت‌های ارتباطی جست‌وجو کرد. آنچه به‌ظاهر یک "بی‌فرهنگی" دیده می‌شود، در اصل یک "خلأ آموزشی" است.
مهارت‌های ارتباطی فقط برای مدیران یا سخنرانان نیست؛ این مهارت‌ها برای زیستن ضروری‌اند. جهان امروز بیش از هر زمان دیگر، نیازمند انسان‌هایی است که بلدند گفتگو کنند، بلدند اختلاف نظر داشته باشند بدون آنکه دشمن شوند، بلدند نقد کنند و نقد بشنوند.
در جوامعی که با بحران‌ها، فشارهای اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند – مانند بسیاری از مناطق ایران و به‌ویژه خوزستان – نیاز به این مهارت‌ها نه‌تنها کم‌تر نیست، بلکه بسیار بیشتر هم هست. در شرایط نرمال، ارتباط خوب یک امتیاز است؛ اما در شرایط سخت، یک ضرورت حیاتی است.
کودک امروز، اگر مهارت همدلی، شنیدن، حل مسئله، گفت‌وگو و پذیرش تفاوت را یاد بگیرد، در بزرگسالی دیگر نه در خیابان درگیر می‌شود، نه در خانواده خشونت می‌ورزد و نه در جامعه بحران می‌آفریند.
بیایید مهارت‌های ارتباطی را نه یک موضوع جانبی، بلکه یک نیاز اصلی در سیستم آموزشی بدانیم. این مهارت‌ها می‌توانند ما را از بسیاری از هزینه‌های اجتماعی، روانی و حتی اقتصادی نجات دهند و جامعه‌ای زیباتر، انسانی‌تر و پایدارتر بسازند.
به امید خوزستانی زیبا، خوزستانی با مردمان نجیب که قابلیت این را دارند با تقویت حوزه ارتباطی‌شان، زندگی فوق‌العاده‌تری را تجربه کنند.
مدرس مهارت‌های ارتباطی
وقتی صحبت از توسعه پایدار و زیست سالم اجتماعی به میان می‌آید، ذهن ما اغلب به سمت زیرساخت‌ها، تکنولوژی یا مسائل اقتصادی می‌رود. اما آنچه معمولاً از دید پنهان می‌ماند، «زیرساخت‌های نرم» است؛ یعنی همان مهارت‌هایی که انسان‌ها را برای زیستن در کنار یکدیگر آماده میکند. یکی از مهم‌ترین این زیرساخت‌ها، مهارت‌های ارتباطی است.
در استان خوزستان، با همه ظرفیت‌های غنی فرهنگی، تاریخی و انسانی‌اش، جای خالی آموزش مهارت‌های ارتباطی از همان دوران کودکی، به‌ویژه در مدرسه‌ها، به‌وضوح احساس می‌شود. واقعیت این است که کودکی که در دبستان نمی‌آموزد چگونه احساساتش را بیان کند، چگونه مخالفتش را محترمانه ابراز کند یا چگونه به‌درستی گوش دهد، در بزرگسالی ممکن است به کسی تبدیل شود که با کوچک‌ترین تنش، واکنشی تند و گاه پرخطر از خود نشان دهد.
امروز اگر در خیابان‌های اهواز، با یک بحث ساده پشت چراغ قرمز، کار به درگیری فیزیکی کشیده می‌شود، ریشه‌اش را باید در نبود آموزش مهارت‌های ارتباطی جست‌وجو کرد. آنچه به‌ظاهر یک "بی‌فرهنگی" دیده می‌شود، در اصل یک "خلأ آموزشی" است.
مهارت‌های ارتباطی فقط برای مدیران یا سخنرانان نیست؛ این مهارت‌ها برای زیستن ضروری‌اند. جهان امروز بیش از هر زمان دیگر، نیازمند انسان‌هایی است که بلدند گفتگو کنند، بلدند اختلاف نظر داشته باشند بدون آنکه دشمن شوند، بلدند نقد کنند و نقد بشنوند.
در جوامعی که با بحران‌ها، فشارهای اقتصادی و اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند – مانند بسیاری از مناطق ایران و به‌ویژه خوزستان – نیاز به این مهارت‌ها نه‌تنها کم‌تر نیست، بلکه بسیار بیشتر هم هست. در شرایط نرمال، ارتباط خوب یک امتیاز است؛ اما در شرایط سخت، یک ضرورت حیاتی است.
کودک امروز، اگر مهارت همدلی، شنیدن، حل مسئله، گفت‌وگو و پذیرش تفاوت را یاد بگیرد، در بزرگسالی دیگر نه در خیابان درگیر می‌شود، نه در خانواده خشونت می‌ورزد و نه در جامعه بحران می‌آفریند.
بیایید مهارت‌های ارتباطی را نه یک موضوع جانبی، بلکه یک نیاز اصلی در سیستم آموزشی بدانیم. این مهارت‌ها می‌توانند ما را از بسیاری از هزینه‌های اجتماعی، روانی و حتی اقتصادی نجات دهند و جامعه‌ای زیباتر، انسانی‌تر و پایدارتر بسازند.
به امید خوزستانی زیبا، خوزستانی با مردمان نجیب که قابلیت این را دارند با تقویت حوزه ارتباطی‌شان، زندگی فوق‌العاده‌تری را تجربه کنند.
