شعر/ کارون همچنان لیلی خوزستان مجنون است

حیات جمله خوزستانیان در دست کارون است

همان سان که حیات جسم ما وابسته ی خون است

هزاران سال هم آغوش هم هستند خاک و آب

و کارون همچنان لیلی خوزستان مجنون است

چه کم دارد دیار ما برای رشد و پویایی

که در پیدا و پنهانش هزاران گنج مدفون است

به فرمان ولایت ما ادا کردیم دین خود

و ایران هم به خوزستانیان بسیار مدیون است

ز جنگ هشت ساله یادگاریها فراوان است

برادر یا پدر یا مادری در خاک مدفون است

چغازنبیل و شوش باستانی تمدن ساز

که هر بیننده از دیدار این آثار مفتون است

از این آبی پر برکت کشاورزی ما برپاست

و قطره قطره ی این رود چونان در مکنون است

صدای رود تاریخی هزاران سال لالایی

و فریادی که آوای گلوی نای محزون است

نگو کارون بگو شعری بنام مردم ی پر درد

اگر دلخسته و دلگیر ولی رخساره گلگون است

تو بردی نفت ما را نوش جانت باد تهرانی

چو بردی اصفهانی آب دلها سخت محزون است


علیرضا نجفی