دزدِ با شرف، خائنانِ بی‌شرف

شوشان - صالح محمدیان :

خبری اخیراً در رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه سارقی که شبانه به قصد سرقت وارد منزلی شده بود، با مخزنی از پهپادهای جنگی مواجه گردید؛ پهپادهایی که ظاهراً برای حمله به هموطنان آماده‌سازی می‌شدند.  

در آن لحظه‌ی حیاتی، جرقه‌ای از غیرت میهنی در جان وی شعله ور شد: نه‌تنها از عمل مجرمانه‌ی خود منصرف شده ، بلکه فوراً موضوع را به وزارت اطلاعات گزارش داد و فاجعه‌ای خونین را خنثی کرد.  

این سارقِ باشرف ثابت کرد حتی در تاریک‌ترین روح‌ها نیز شعله‌ای از شرافت می‌تواند زبانه بکشد.  

اما این پرسش ، قلب هر انسان وطن‌پرستی را می‌فشارد:
 
چرا برخی به ظاهر محترم، با مدارک دانشگاهی درخشان و مناصب حساس، آسان‌تر از برگ‌ِ درخت میهن‌فروشی می‌کنند؟  

- آیا انبوه پول‌های نامشروع، ارزش نابودی اعتبار یک عمر زندگی و داغِ «خائن» بر پیشانی تاریخ را دارد؟  

- آیا  دلارهای خونین، بهای لحظه‌ای را می‌پردازد که سربازی غیور ،  در حالی که خاک میهن را بوسیده ؛ با گلوله‌ای ساخته از اطلاعات خیانتکارانه، بر زمین می‌غلتد؟  

- آیا این ثروت سیاه، بهای اشک‌های لرزان مادری را می‌دهد که بر پیکر بی‌جان فرزندش زانو زده، یا ویرانی دیاری را که نسل‌ها در آن ریشه دوانده‌اند؟  

- آیا خیال می‌برند هنگامی که موشک‌های دشمن  با نقشه‌ی دست‌های آلوده‌شان  پایگاه‌های دفاعی را با خاک یکسان می‌کند، پنجره‌های خانه‌شان نخواهد شکست؟ 
 
- آیا سود این معامله‌ی شیطانی، چیزی جز  یتیم شدن کودکان و  آوارگی دسته‌جمعی هموطنان است؟
  
- آیا وجدان خفته‌شان، با لمس اسکناس‌های آغشته به خون سربازان،  آرام خواهد گرفت؟  

تاریخ معاصر ایران گواهی می‌دهد:
در اوراق ننگینِ تاریخ، نامِ دستکم ۱۰۰ وطن‌فروش ثبت شده که با خیانت به میهن، میراثی سیاه از خود برجای گذاشتند. 
در مقابل، دفترِ حماسه‌های این سرزمین، نامِ هزاران قهرمانِ گمنام و نامدار را در خود جا داده است؛ کسانی که با ایثار در راه ایران، سرفصل‌های جاودانِ شرافت را آفریدند.  

این سارق گمنام، آینه‌ای تمام‌نما در برابر خائنانِ به‌ظاهر محترم قرار داد. او ثابت کرد شرف و شرافت، منوط به شغل یا مقام نیست و حتی در تاریک‌ترین لحظات نیز می‌توان جرقه‌ی عشق به وطن را زنده نگاه داشت.  
او سارق بود، اما هرگز خائن نبود.  

دشمن هیچ خائنی را تا پایان مسیر همراهی نخواهد کرد؛ روزی خودِ خائن نیز قربانی خواهد شد.

 نفرت عمومی، آه مادران داغدیده و نفرین فرزندان یتیم، دامان‌گیرشان می‌گردد.

 نام وطن‌فروش در اوراق تاریخ، همواره با پسوند ننگینِ «خائن» ثبت می‌شود.  

وطن، خانه‌ی مشترک همه‌ی ماست. همان‌گونه که آن سارق در لحظه‌ی آزمون حقیقت، منافع ملی را بر منافع شخصی ترجیح داد، تک‌تک افراد جامعه نیز باید انتخاب کنند: 
یا همچون قهرمانانِ تاریخ، غیرتمندانه بایستند، یا چون خائنان، رسوایِ اوراقِ ننگینِ روزگار شوند.  

شرف خود را نفروشید. 
 میهن را نفروشید.