آتش زیرآفتاب ؛ روایت زندگی در صف های بنزین اهواز

شوشان - عبدالحمید گل افشان :

 صحنه‌ای از یک تراژدی روزمره 
 
احمدسیاه تیری راننده تاکسی با چهره‌ای عرق‌کرده  و چشمان خسته به صف ۳۰۰ متری خودروها خیره می‌شود:
«هر روز حداقل یک ساعت از عمرم پای همین پمپ‌ها تباه می‌شود. از ۱۶ پمپ، گاها ۶ پمپ کار می‌کنند. بقیه یا شلینگ آویزان روی دستگاه یا "دستگاه " کامل خراب ونیازبه تعمیردارد. 

اینجا نه جایگاه سوخت، که زندانی زیر آفتاب ۵۰ درجه است!». این روایت تکراری هزاران شهروند اهوازی است که قربانی سیستم معیوب سوخت رسانی شده‌اند.  

 آمارهایی که فریاد می‌زنند:

 فاجعه زیرساختی: با وجود رشد ۳۰درصدی ناوگان خودرویی اهواز در ۵ سال گذشته، تعداد جایگاه‌های سوخت ثابت مانده است. برخی به کلی تعطیل شده اند، برخی بنابه دلایل نامعلومی افتتاح نشده اند،نتیجه؟ صف‌های ۲ساعته در  ۸۰ درصد جایگاه‌های فعال. 

پمپ‌های نیمه‌جان: خرابی مزمن نازل‌ها و کارت‌خوان‌ها  که مسئولان چندین سال است وعده تعمیر آن را می‌دهند - ظرفیت سوخت رسانی را ۴۰درصد کاهش داده است.  

 فروش اجباری؛ زخمی کهنه بر جان رانندگان در کوره‌های بنزینی اهواز، یک آزار سیستماتیک قد علم کرده است: فروش اجباری مکمل‌های سوخت.  

کلاهبرداری سازمان‌یافته: کارکنان برخی جایگاه‌هاداران بدون رضایت راننده، محلول‌های مرموزی(با عناوینی مانند "اکتان‌افزا" یا "پاک‌کننده باک") به باک خودرو تزریق می‌کنند و با قلدری بهای گزاف (تا ۷۰۰ هزارتومان تومان!) مطالبه می‌کنند. 
یک راننده اسنپ به خبرنگارما می گوید: «برای ۲۰ لیتر بنزین گاها مجبورم ۶۰۰ هزارتومان مایع بی‌خاصیت بخرم! این باج‌گیری آشکار است» .  

 چرا خوزستان محروم تر است؟  

در حالی که استان‌های خوش آب وهوا ایران سهمیه بنزین آزاد ۳۰ لیتری دارند، مردم خوزستان با گرمای ۵۰ درجه فقط ۲۰ لیتر دریافت می‌کنند.
 این تبعیض زمانی تحقیرآمیزتر می‌شود که بدانیم: استفاده از کولر خودرو دراهواز
وسایرشهرهای خوزستان مصرف بنزین را ۱۵ درصد افزایش می‌دهد. 

برخی مدیران شرکت پخش فرآورده‌های نفتی ادعا می‌کنند «روزانه یک میلیون لیتر بنزین یورو۴ توزیع می‌شود» اما شهروندان می‌گویند: «جایگاه‌ها یا تعطیل‌اند یا بنزین ندارند!» .  

خطر ایمنی: آتش‌سوزی در پمپ بنزین ۲۴ متری اهواز درسال گذشته که تعدادی  موتورسیکلت ویک خودرو راطعمه حریق کرد،نشان‌دهنده بی‌توجهی به استانداردهای ایمنی است.
هم اکنون این جایگاه سوخت به کلی تعطیل شد وطبق شنیده ها وگفته های مردمی مسئولین پخش‌ فرآورده های نفتی دیگرقصدمرمت وبازگشایی این جایگاه سوخت را ندارند.
 
شکاف اطلاعاتی : 
برخی مسئولین شرکت پخش فرآورده های نفتی اهواز ادعا می‌کنند «همه جایگاه‌ها فعالند» اما در همان روز، شهروندان تصاویر جایگاه‌های تعطیل را در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند.
  
 راهکارهای فوری : 
  
افزایش جایگاه‌ها: ساخت حداقل ۱۰ جایگاه سوخت جدید در کانون‌های ترافیکی شهر ظرف۶ماه. 
 
بازسازی زیرساخت ها: اختصاص بودجه اضطراری برای تعویض نازل‌ها و کارت‌خوان‌های فرسوده درجایگاه های بحرانی با اولویت بندی براساس میزان ترافیک.
  
عدالت اقلیمی در سهمیه‌ بند ی: افزایش سهمیه بنزین آزاد به ۳۰ لیتر متناسب با نیازهای آب و هوایی خوزستان 
  
ساما نه های پاسخگو : فعال سازی واقعی سامانه با پیوند مستقیم به پلیس ۱۱۰ برای گزارش فروش اجباری و تعلیق پرونده متخلفان.
  
نظارت میدانی: حضور روزانه ناظران شرکت پخش فرآورده های نفتی در جایگاه‌ها به جای اتکا به گزارش‌های پشت میزی.  

  
اهواز این نگین نفت خیز جنوب ،امروز درتناقضی دردناک می سوزد.شهری که خاستگاه انرژی است دربی انرژی ترین شرایط روزگار می گذراند.
راننده ای درحاشیه یکی ازهمین جایگاه‌ها، دستش را بر پیشانی می گذارد وبه آفتاب نیمروز خیره می شودومی گوید:هوای تنفسی می خواهیم ؛هوایی که دراین تنور ۵۰ درجه ای ،نفس هایمان راپس نمی گیرد.

به اعتقاد نگارنده راه نجات اهواز ازاین بحران ،نه در طرح های عظیم ملی که درگام های کوچک وعملی آغاز شود.

از تعمیر همان نازل شکسته ای که دوسال است چشم به راه است تا افزایش یک سهمیه عادلانه که شرمنده مردمان آفتاب سوخته نباشد.اینجا جایی است که زندگی باید بربی تدبیری پیروز شود.