قربانی کردن مردم بر مذبح ناترازی

شوشان - صالح محمدیان :

اعلام قطع مکرر برق در اوج گرمای طاقت‌ فرسای خوزستان به بهانه جبران ناترازی شبکه، تصمیمی است که پیامدهای آن به مراتب سنگین‌تر از مشکل ادعایی است.

 هنگامی که دماسنج از مرزهای تحمل انسان می‌گذرد و آسمان مانند کوره‌ای سوزان بر فراز استان گسترده می‌شود، محروم کردن شهروندان از کوچک‌ترین موهبت‌های توسعه یعنی برق و آب، تنها بر عمق رنج‌های جسمی و روانی می‌افزاید.

 این رویه نه تنها راهکار منطقی برای مدیریت انرژی نیست، بلکه ظالمانه و اشتباه محض است. تأثیر قطعی‌های پی در پی در چنین شرایطی فراتر از یک ناراحتی موقت است؛ اختلال در سیستم‌های خنک‌کننده، خطر گرمازدگی را به سطح بحران می‌رساند، دسترسی به آب سالم را محدود می‌کند و فشار روانی ناشی از زندگی در محیطی  جهنی و غیرقابل سکونت را مضاعف می‌سازد.  

جای پرسش است که چرا بار جبران این ناترازی تنها بر دوش مردم مناطق خوزستان گذاشته می‌شود؟

 آیا منطقی‌تر نیست بخشی از این بار را استان‌های با اقلیم خنک‌تر یا صنایع انرژی‌بر متقبل شوند؟ 

به ویژه آنکه فعالیت مزارع استخراج ارز دیجیتال (ماینینگ) با مصرف برقی معادل چندین شهر ، سهمی انکارناپذیر در تشدید فشار شبکه دارد. 
روا نیست که آسایش و سلامت میلیون‌ها شهروند خوزستانی قربانی تأمین برق برای چنین واحدهایی شود.

 راه حل واقعی، بازتوزیع عادلانه‌تر بار شبکه در سطح ملی و اولویت‌بندی مصارف است، نه محرومیت مضاعف مردمی که همواره در خط مقدم تاب‌آوری در برابر سخت‌ترین شرایط جوی قرار دارند.
بجای فشار بر مردم ،باید بر  فعالیت و گسترش ماینر ها کنترل و جلوگیری کرد
با توجه به رشد فزاینده این ماینر ها در اینده وضعیت بحرانی تری خواهیم داشت