به نامِ نامیِ خبرنگارانِ صدیق؛ دیده‌بانانِ حقیقت در عصرِ پرآشوب نوین

شوشان - سید ابراهیم عبداله زاده :

ای یارانِ قلم، 
هم‌رزمانِ ارجمندِ صحنه‌یِ خبر،
 ای دیدهبانانِ جان‌برکفِ حقیقت!
 مبادا در این هنگامهٔ پرآشوبِ روزگار، 
رخنهٔ فتنه و شرارهٔ دروغ،
 تار و پودِ عزمِ پولادینِ شما را خدشه‌دار سازد. 
شما، چشمِ بینایِ جامعه‌اید؛ گوشِ شنوا و زبانِ گویایِ حقیقت، آنگاه که در کوی و برزن، در همه‌یِ ادوار و اعصار، ندایِ راستی را سر می‌دهید.

رسالتِ شما، حملِ امانتی است سترگ؛ خبری که باید چون گوهری ناب، از گزندِ هواهایِ نفسانی و تیرگیِ اغراضِ ناروا در امان ماند و به اهلِ علم و درایت و مردمانِ آگاه و وفاپیشه سپرده شود.
 نه دروغ، نه سخنِ گزاف، نه کینه‌یِ پنهان و نه مهرِ بی‌جا؛ تنها حقیقت است که باید چونانِ *گوهری درخشان*، از بوته‌یِ آزمایشِ قلمِ شما بیرون آید و جهانیان را روشنی بخشد.

روزگارانِ دشوارامروز ، بوته‌یِ آزمایشِ شماست؛ محکِ زر، در صدقِ گفتار و صلابتِ کردارِ شماست. همچون صیّادانِ ماهری که در ژرفایِ اقیانوسِ بیکرانِ زمان، به دنبالِ صیدِ مرواریدِ حقیقت می‌گردند، شما نیز باید در پهنه‌یِ پر تلاطمِ اخبار، حقایقِ ناب را صید کنید، *ای پاک‌دستانِ طریقتِ خبر*🌹

زنهار! مبادا که تیغِ تیزِ قلمِ شما، در دستِ نااهلان، آلتِ دستِ ریا و فریب گردد و گوهرِ درخشانِ حقیقت، در پایِ سوداگرانِ ناپاک، قربانیِ منفعت و مقام شود. بدانید که روشنیِ هر خبر، در گروِ صداقتِ شماست و چراغِ فروزانِ راهِ ملت، در گروِ امانت‌داریِ بی‌شائبه‌یِ شماست.

پس برخیزید، ای خبرنگارانِ راستین و پاک‌نهاد! شمشیرِ قلم را برکشید و در راهِ حق، همچون شیرانِ بیشه‌یِ حقیقت، استوار و امین باشید. یادِ نیکِ استادانِ این فن، آن پیشکسوتانِ علم و دانش و فضیلت، رهنمونِ راه‌تان باد، در این مسیرِ پر فراز و نشیب و پرخروش.

*باشد که این سروده، ارج‌نامه‌ای باشد بر مقامِ شامخِ شما، ای وجدانِ بیدارِ جامعه و پاسدارانِ امینِ حقیقت.
 *از خداوندِ متعال، توفیقِ روزافزونتان را در این رسالتِ خطیر، مسئلت دارم.*

نگاشته شد به یادِ آنان که قلم را سلاحِ خویش ساختند،🌼
**شنبه ، ١٨ مردادماه ۱۴۰۴*
*اهواز*