نگاهی به فیلم چشمی در آسمان// هژمونی و ارعاب

شوشان - امید حلالی :
۱) ‏فیلم چشمی در آسمان به کارگردانی گوین‌هود (2015) شرح عملیاتی ست  مشترک توسط انگلیس، آمریکا و کنیا در نایروبی علیه سرکردگان گروه تروریستی الشباب که با استفاده از پهپاد، ریز پرنده (به اندازه سوسک یا گنجشک‌ برای نشان دادن فضاهای داخلی ساختمان ها)، موشک‌ هلفایر و اطلاعات ماهواره ای ست.

۲) ‏فیلم روایتگر جنگ‌های نوین است که یک طرف گروه های افراطی گرا با جلیقه های انتحاری و تعدادی سوار بر تویوتا و پشت دوشکا هستند و گروهی با پهپاد و ریز پرنده و موشک‌های هدایت شونده و شکل نبرد از گونه های کلاسیک جنگ دوم جهانی، جنگ ویتنام و جنگ سرد تغییر یافته است. روایت ترور پیش دستانه

۳) ‏فیلم بر تردید فرماندهان، سیاست مداران و حقوق دانان در اتاق عملیات استوار است که بخاطر آمدن دخترکی نان فروش کنار خانه تروریست ها که باید به آن موشک زده شود اختلاف نظر اخلاقی/ حرفه ای می یابند و عملیات برای آسیب ندیدن دختر به تعویق می افتد که البته با واقعیت های موجود ناهمخوان است.

۴) ‏چشمی در آسمان از چند منظر قابل توجه است:
الف) نشان دادن شکل جدید جنگ های مدرن و دسترسی کارگردان به این نوع عملیات ها
ب) تلاش برای توجیه حرفه ای عملیات ترور و پس زدن معذورات اخلاقی
پ) قرار گرفتن سینما به عنوان بازویی جهت نشان دادن هژمونی تکنولوژیک غرب در ارعاب و غلبه بر افراط گرایان

۵) ‏در فیلم، خلبان هواپیما هزاران کیلومتر آن طرف تر در اتاق فرمان نشسته و موشک را از پهپاد به شکل دقیق بر اساس اطلاعات ارسال ریز پرنده ها شلیک می کند و فاصله شلیک تا انفجار فقط50 ثانیه است و واحدی دیگر قبل از انفجار خسارات را برآورد می کند.
چنین فضایی را در جنگ ۱۲ روزه نیز شاهد بودیم.

۶) ‏غرب بخشی از دستاوردهای تکنولوژیک خود را برای ایجاد هژمونی یا ارعاب رسانه ای می کند همان طور که جیمز باند در فیلم های مربوط به جنگ سرد این نقش را برعهده داشت
پرسش اینحاست اما که ما بعنوان یکی از طرفهای حساب مقابل چنین فیلمی، چه فیلمی ساخته ایم و حد هماوردی حماسه با تکنولوژی کجاست؟