خوزستان؛ نیازمند مدیرانی توسعه‌گرا و برنامه‌ریز

شوشان ـ منوچهر برون :

خوزستان، استانی کهن با تاریخ و تمدنی چند هزار ساله، همچنان قلب تپنده اقتصاد ایران است. رودهای پرآب، خاک حاصل‌خیز، نفت و گاز، تنوع اقوام و فرهنگ‌ها، بنادر تجاری و ظرفیت‌های صنعتی، این استان را به یکی از بی‌نظیرترین مناطق کشور بدل کرده است. اما این همه ظرفیت، بدون مدیرانی توسعه‌گرا و برنامه‌ریز، همچون گنجی است در تاریکی.
تجربه سال‌های گذشته نشان داده است که در خوزستان، هرگاه مدیریت‌ها بر اساس شایستگی و نگاه توسعه‌محور انتخاب شده‌اند، رونق و امید به زندگی مردم بازگشته است و هرگاه مدیریت‌ها اسیر روزمرگی، جناح‌بندی و بی‌برنامگی بوده‌اند، این ظرفیت‌ها خاک خورده و مردم سرخورده شده‌اند.
مدیر توسعه‌گرا کسی است که چشم‌انداز بلندمدت دارد؛ به جای اقدام‌های کوتاه‌مدت و تبلیغاتی، به زیرساخت‌ها می‌اندیشد، برنامه‌ریزی را با مشارکت نخبگان و مردم پیش می‌برد و می‌داند که توسعه، اتفاقی مقطعی نیست بلکه فرآیندی پیوسته و نیازمند استمرار است. چنین مدیری باید به جای تکیه بر روابط و مناسبات سیاسی، به دانش مدیریتی، تحلیل داده‌ها، شفافیت، و پاسخگویی متکی باشد.
خوزستان، با چالش‌های بزرگی روبه‌روست: بحران آب و ریزگردها، بیکاری، فرسودگی زیرساخت‌ها، و مهاجرت نیروهای متخصص. تنها با مدیریت توسعه‌محور می‌توان این چالش‌ها را به فرصت بدل کرد. این استان نیازمند برنامه‌های جامع برای احیای کشاورزی پایدار، توسعه صنایع پایین‌دستی نفت و گاز، تقویت گردشگری، و سرمایه‌گذاری در آموزش و پژوهش است.
مدیران توسعه‌گرا در خوزستان باید نگاهی فراتر از جغرافیای محلی داشته باشند اما در عین حال به بافت فرهنگی و اجتماعی مردم احترام بگذارند. آنان باید از ظرفیت‌های اقوام گوناگون بهره بگیرند و همبستگی اجتماعی را سرمایه‌ای برای پیشبرد برنامه‌ها بدانند. چنین مدیریتی می‌تواند خوزستان را از وضعیت کنونی به جایگاهی برساند که شایسته آن است: استانی آباد، پیشرفته و نماد همزیستی اقوام و توسعه پایدار.
امروز بیش از هر زمان دیگر، خوزستان نیازمند آن است که از دایره شعارها بیرون بیاید و به عمل برسد. مدیران توسعه‌گرا و برنامه‌ریز می‌توانند موتور محرک این تغییر باشند. انتخاب چنین مدیرانی نه تنها یک ضرورت مدیریتی، بلکه یک وظیفه تاریخی در قبال استانی است که بار اقتصاد و فرهنگ ایران را بر دوش کشیده و سزاوار آینده‌ای روشن‌تر است.