لاسلو کراسناهورکایی؛ نویسنده‌ای با نثر سیال و تأمل‌برانگیز

شوشان ـ ابراهیم ناصری  :

لاسلو کراسناهورکایی، نویسنده برجسته مجارستانی، در تاریخ ۵ ژانویه ۱۹۵۴ در شهر گیولا در جنوب مجارستان به دنیا آمد. او در دانشگاه‌های یوزف آتیلا و ائتوش لوراند در رشته‌های حقوق و زبان‌شناسی تحصیل کرد و پس از فارغ‌التحصیلی به نویسندگی روی آورد. سبک نوشتاری او به‌ویژه به‌خاطر جملات بلند و پیچیده، ساختارهای روایی غیرخطی و پرداختن به موضوعاتی چون فروپاشی تمدن، تنهایی و بحران معنا شناخته می‌شود.

آثار شاخص و تأثیرات سینمایی

از مهم‌ترین آثار او می‌توان به رمان‌های «اندوه مقاومت» (در ایران به نام مالیخولیا مقاومت هم ترجمه شده) و «آخرین گرگ » اشاره کرد که هر دو توسط کارگردان برجسته مجارستانی، بلا تار، به فیلم درآمده‌اند. فیلم Sátántangó با مدت‌زمان هفت ساعت، یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های سینمایی جهان است و به‌خاطر روایت فلسفی و ساختار منحصر به‌فردش مورد تحسین قرار گرفته است.

 پیشین کراسناهورکایی ، جوایز و افتخاراتی در طول دوران حرفه‌ای خود کسب کرده است، از جمله:

جایزه بین‌المللی من بوکر در سال ۲۰۱۵

جایزه کتاب ملی آمریکا برای ادبیات ترجمه‌شده در سال ۲۰۱۹

جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۲۵

آکادمی نوبل در بیانیه خود از او به‌عنوان «نویسنده‌ای با آثار جذاب و بصیرت‌مند» یاد کرده است که «در دل ترس‌های آخرالزمانی، قدرت هنر را تأیید می‌کند» .

سبک نوشتاری کراسناهورکایی با نویسندگانی چون فرانز کافکا و توماس برنهارد مقایسه شده است. او به‌ویژه به‌خاطر پرداختن به موضوعاتی چون فساد، بی‌عدالتی و بحران‌های اجتماعی و سیاسی شناخته می‌شود. نقدهای ادبی از جمله سوزان سانتاگ او را به‌عنوان «استاد معاصر آخرالزمان» معرفی کرده‌اند که «در مقایسه با گوگول و ملویل» قرار دارد .
انتخاب کراسناهورکایی به‌عنوان برنده نوبل ادبیات، نشان‌دهنده توجه دوباره به ارزش‌های زیبایی‌شناسی و عمق فلسفی در ادبیات جهان است. در ادبیات فارسی نیز، بازگشت به این ارزش‌ها می‌تواند به غنای زبان و تفکر ادبی کمک کند. امید است که ترجمه‌های جدید و دقیق‌تری از آثار او منتشر شود که نه‌تنها به روایت داستان، بلکه به ساختار زبانی و هنری آثار او نیز توجه داشته باشند.