با کدام مجوز شرعی؟

امروز به دلیل آلودگی بیش حد هوا، ادارات و مراکز آموزشی اهواز تعطیل یا دورکاری شده اند اما مدارس حوزه علمیه از اول وقت به صورت حضوری برقرارند! چرا؟ مدیر حوزه خوزستان چه توضیحی دارد؟

گاهی برخی مدیران می گویند طلاب در مدرسه خوابگاهی هستند لذا درسها همیشه به صورت حضوری برقرارند حتی در روزهای بیش از حد آلوده.  اگر درباره این مدارس، عدم تعطیلی را دست کم درباره طلاب بپذیریم اما درباره مدارسی که طلبه و استاد از خانه به مدرسه می آید نمی پذیریم.  الآن در این جمع، غیر از دو نفر که خوابگاهی هستند همگی از خانه تا مدرسه راه پیموده ایم. بیرون آمدن ما از خانه در شرایط آلودگی هوا و انتشار گازهای سمی اگر پیاده بیاییم ضرر به خود است و اگر سواره بیاییم علاوه بر ضرر به خود، نوعی اضرار به غیر است.  
وقتی #هوای_آلوده، خودرو فرسوده با موتورهای قراضه و بنزین غیر استاندارد با هم جمع شوند فاجعه به بار می آید. ما با کدام مجوز شرعی، دود اگزوز خودروی فرسوده خود را که ناشی از احتراق موتورهای از رده خارج و قراضه و بنزین غیر استاندارد است، در حلق مردم فرو کنیم؟
هر روز این سوال را باید از خود بپرسیم اما در روزهایی که آلودگی مضاعف است و برای کاهش بحران، مقامات رسمی اعلام تعطیلی می کنند این سوال جدی تر می شود.
در شرایط عادی و روزهای کمتر آلوده، ممکن است توجیه شود که از باب اضطرار و ضرورت (الضرورات تبیح المحظورات) و یا جلوگیری از اختلال نظام اجتماعی، رفعِ منع می شود اما مثل امروز و در شرایط بحرانی آن توجیه کار نمی کند.

واقعا آیا برای مدیر حوزه خوزستان شبهه ی اشکال شرعی به وجود نمی آید؟ آقای مدیر! اگر سلامتی طلاب و اساتید برای شما مهم نیست لااقل به اضرار به مردم و تضییع حق الناس فکر کنید.

مدیران حوزه علمیه ما باید در مسیر مطالبه گری، فعال باشند جلسه نقد و بررسی علمی ترتیب دهند و از منظر فقه و اخلاق و حقوق و سایر علوم انسانی، بحث آلودگی را مورد مداقه قرار دهند از صاحب نظران و پژوهشگران دانشگاهی هم دعوت کنند و نتایج آن را رسانه ای کنند تا هم مدیران صنایع آلاینده و دستگاه‌های نظارتی و مردم نتایج را بدانند و آگاه شوند و هم حوزه از این انزوا و انفعالی که در اذهان جامعه وجود دارد خارج شود اما نه تنها چنین نمی کنند که گاهی برخی مدیران حوزه ها در مسیر تطهیر آن صنایع گام برمی دارند...!.