دود در آسمان اهواز، زنگ خطر سلامت

شوشان ـ منوچهر برون :

این روزها کلیپی در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود؛ تصویری ماهواره‌ای از اطراف کلان‌شهر اهواز که نقاط دودزا را چون زخم‌هایی بر چهره زمین نشان می‌دهد. اگر فرض بر صحت این تصاویر باشد، باید پذیرفت که منشأ آلودگی هوا در خوزستان تنها یک عامل نیست، بلکه شبکه‌ای از خطاها و غفلت‌هاست؛ از شعله‌های بی‌پایان فلرهای نفتی تا سوزاندن بقایای نیشکر، از دود کارخانجات صنعتی تا آتش‌زدن مزارع.

نمی‌توان تمام این حجم از سیاهی را تنها بر دوش هورالعظیم نهاد و همه تقصیرها را به گردن تالاب‌ها انداخت. تالاب‌ها خود قربانی‌اند؛ قربانی عطش، بی‌برنامگی و سیاست‌های نادرست زیست‌محیطی. آلودگی امروز اهواز نتیجه‌ی سال‌ها بی‌توجهی به هشدارهای طبیعت است.

هوای پاک، حق مسلم مردم است، نه موهبتی موقتی. هر کارخانه، هر واحد صنعتی و هر مزرعه‌ای که به سهم خود در آلودگی نقش دارد، باید پاسخ‌گو باشد.
جریمه‌ی مالی، شفاف‌سازی میزان آلایندگی، و الزام به مشارکت در طرح‌های کمربند سبز می‌تواند گامی مؤثر در احیای تنفس شهر باشد. شرکت‌های صنعتی باید از فیلترهای نوین و فناوری‌های کاهش دود بهره ببرند و کشاورزان نیز با آموزش و حمایت دولت، از سوزاندن مزارع دست بردارند.

کاهش آلودگی، شعاری زیبا نیست؛ وظیفه‌ای انسانی و اخلاقی است. هیچ صنعتی، هیچ سودی و هیچ توسعه‌ای ارزش آن را ندارد که در ازای آن، سلامت نسل‌ها دود شود.

اهواز، این دیار نخل و نسیم، سزاوار آسمانی پاک است.
شاید هنوز بتوان امید داشت؛ اگر مدیران، صنعتگران، کشاورزان و شهروندان در کنار هم، با همت جمعی بخواهند که این آسمان دوباره آبی شود.