شلّ کن سفت کن؛ مدیریت بحران یا بحران مدیریت؟

شوشان ـ صالح محمدیان :

در دو هفته گذشته، ستاد بحران با اعلام مکرر تغییرات لحظه‌آخری در ساعت کار ادارات و مدارس، موجی از سردرگمی و نارضایتی در میان شهروندان و والدین ایجاد کرده است. این "مدیریت شلّ کن سفت کن" که هر شب تا نیمه‌شب کارکنان را منتظر آخرین اطلاعیه نگه می‌دارد، خود به بحرانی جدید تبدیل شده است.

اما پرسش اساسی اینجاست: چرا به جای پرداختن به ریشه اصلی مشکل، یعنی همان منابع آلاینده، وقت و انرژی مردم و مسئولان صرف این تغییرات مکرر و بی‌ثبات می‌شود؟ آیا تعطیلی موقت صنایع آلاینده، راهکار منطقی‌تر و مؤثرتری نیست؟

کارمندان هر شب چشم به صفحه موبایل‌ها و سایت‌های اطلاع‌رسانی دارند، والدین در بلاتکلیفی به سر می‌برند و دانش‌آموزان در میان این بی‌ثباتی، قربانی اصلی هستند. این در حالی است که منبع اصلی آلودگی همچنان به کار خود ادامه می‌دهد.

به راستی چرا ستاد بحران به جای قطع ریشه فساد، به هرس کردن شاخ و برگ مشغول است؟
چرا جرأت مقابله با صنایع آلاینده را ندارد؟
آیا زمان آن نرسیده که به جای آزار شهروندان، مستقیماً به سراغ متهم اصلی برویم؟

مدیریت بحران واقعی یعنی شجاعت تصمیم‌گیری برای تعطیلی منابع آلاینده، نه ایجاد بلاتکلیفی برای مردم. تا زمانی که منبع تولید آلودگی قطع نشود، این نمایش شلّ کن سفت کن ادامه خواهد داشت.