كشاورزي؛ محور توسعه پايدار كشور

عباس پاپي زاده / نماينده دزفول : خوزستان يكي از استان‌هاي مستعد از لحاظ كشاورزي است كه با تقويت صنعت گردشگري مي‌توان به توسعه پايدار در آن دست يافت. از سوي ديگر بخش زيادي از استقلال يك كشور به همين صنعت وابسته است چرا كه اگر كشورهاي در حال توسعه و صنعتي را مشاهده كنيم متوجه خواهيم شد كه تلاششان رشد و توسعه صنعت كشاورزي است. خوزستان با وجود اينكه آب مورد نياز چندين استان كشور را تامين مي‌كند، اما در تامين آب مورد نياز شهروندان و كشاورزان خودش با مشكلات بسياري روبه روست كه همين امر سبب بي‌رونق شدن كشاورزي و افزايش نرخ بيكاري در خوزستان شده است، بنابراين با چنين شرايطي نمي‌توان موفق بود و زمينه و بستر توسعه پايدار در كشور را فراهم كرد. در گوشه و كنار ايران صحبت‌هاي زيادي از اقتصاد مقاومتي، مديريت جهادي و توجه به توليد شنيده‌ايم اما بايد گفت كه محور اصلي تحقق تمامي اين موارد توجه ويژه به كشاورزي است.

اگر يك كشور بتواند مواد غذايي مورد نياز خود را بدون واردات و وابستگي به كشورهاي ديگر تامين كند، بخش اعظم مشكلات آن كشور حل شده است و از سوي ديگر به راحتي مي‌توان با مديريت جهادي زمينه تحقق اقتصاد مقاومتي را ايجاد كرد. كشاورزي صنعتي است كه با كمترين هزينه و توجه مي‌توان بيشتر درآمدزايي و اشتغال زايي را در آن ايجاد كرد و با توجه به اينكه بيشتر مواد غذايي مورد نياز كشور توسط استان خوزستان تامين مي‌شود، بنابراين انتظار شهروندان خوزستاني از مسئولان اين است كه در درجه نخست به مشكلات و دغدغه‌هاي كشاورزان اين استان توجه ويژه داشته باشند، چرا كه اكنون آب مورد نياز ديگر استان‌ها از كارون تامين مي‌شود و هزينه‌هاي زيادي براي انتقال آب از كارون صورت مي‌گيرد، اما كشاورزان و شهروندان خوزستاني به آب نياز دارند.

تصميمات و برنامه‌ريزي‌ها بايد به‌گونه‌اي باشد كه امنيت غذايي استان‌هاي مختلف كشور به خوبي محقق شود. بايد از فرصت‌ها به نحو احسن استفاده كنيم و اجازه ندهيم فرصت‌ها به تهديد تبديل شوند. در كشورهاي خارجي از جمله سوئيس و ژاپن دولت يارانه و سوبسيد خوبي در بخش كشاورزي در نظر گرفته است در صورتي كه چنين امري در ايران مورد توجه قرار نگرفته است و نه تنها سوبسيد و يارانه خوبي براي كشاورزان در نظر گرفته نمي‌شود، بلكه با واردات بي‌رويه محصولات شاهد خم شدن كمر كشاورزان هستيم.

تحت پوشش كامل قرار نگرفتن كشاورزان و همچنين تضميني نبودن خريد محصولاتشان نتيجه‌اي جز بي‌انگيزگي و سوق كشاورزان به سمت شغل‌هاي كاذب نخواهد بود و اگر حمايت خوبي از كشاورزان صورت نگيرد در آينده براي تامين موادغذايي كشور بايد چندبرابر هزينه كنيم.