مرزهای شادی و ابتذال با تاکید بر محیط های دانشجویی

سلام آقای دکتر دادخواه
جوانی دوره ی شور و نشاط است و همانطور که گفتید: در ذات جوانان انرژی های فراوانی متراکم است
دانشگاه و حوزه زمانی می توانند ثمره بخش باشند که برخی
نکات انجام پذیرد:
1-تصریح نکردن خطاهای جوان و اینکه کنایه اثر بخش تر از صراحت در اشتباه فرد خطاکار است و چه بسا این تصریح موجب گستاخی جوان شده و با جرأت بيشتر این اشتباه را تکرار کند
2- ملاطفت و نرمی در ارشاد و راهنمایی جوان، می تواند به ثمره بخش بودن تربیت او کمک کند
اینکه استاد حوزه یا دانشگاه مانند یک دوست دلسوز و یک مشاور دانا جوان را نصیحت کند.
روحیه جوان با "أمر" سازگار و همخوانی ندارد
همچنین سعی کند در جمع جوان را تذکر ندهد
3-از دیگر نکات مهم جلب توجه جوان سوی خود است با بازگو کردن ارزش ها و ویژگی های مثبت او مثلا بگوید: شما کسی هستی که در امتحان سراسری با رتبه خوبی موفق شدی پس سزاوار نیست که در کلاس شرکت نکنی یا نمره کم بگیری.
4-فرصت صحبت کردن به جوان دادن و گوش دادن به حرف او تا احساس نکند که استاد میخواهد نظر خود را بر وی تحمیل کنید.
5-ضروری ترین نکته برای اثر بخش بودن،الگوی عمل بودن است استاد آن چیزی باشد که مورد نظر و توجه او است.
گفتار استاد درس نیست
اعمال استاد درس است
این ها نکاتی بود که بنده در دوره ی تحصیل عینا مشاهده کرده ام و مطمئنا نکات بیشتری وجود دارد که می تواند به تربیت جوانان در حوزه و دانشگاه کمک کند.