در اندیشه روز قلم

گفتمان عجیبی دارد.نمی توان بر کلامش قیمتی گذاشت، از شرق تا غرب را نقد می کند به چالش می کشد، چپ و راست برایش فرقی ندارد.  در دست اهلش باشد گروگانگیری رسانه ای نخواهد کرد، اگر به صاحبش وصل باشد به او "شَرف و آبرو" می دهد. در دلش غوغایی دارد، تعهد دارد، اراده قلبی به مردمان جامعه خویش دارد.

"سلاح نقدی ست" که هر سلاح مخربی را نقد می کند،نفی می کند و جامعه ایمن و آگاه را از "نفی اسلحه:، به ارمغان می آورد. می توان به او جهت داد ولی مقطعی ست، کوتاه مدت است.نابرابری را به برابری می کشاند، سره را از ناسره جدا می کند و تصمیم به عزم برای آبادی را بخوبی فراهم می کند.

او اهل استدلال است، نگاه جامعه را به قهقهرا نمی برد مردمان یک اجتماع را معطوف به "تفاهم و تعامل" می کند، توافق می کند، از جنگ بیزار است در راستای صلح و دوستی حرکت می کند.

شروط قراردادی با انسان و نهاد پاک بشری ندارد، به دنبال معماهای بغرنج برای حل معضلات جامعه بشری نیست او ساده به بیان موضوع می پردازد او اعتقاد دارد انسانیت ساده است و روشی آسان دارد. هنجار را تبیین می کند برای غلبه بر ناهنجاری به دنبال تدوین است. اهل قضاوت یکطرفه نیست و راه حل را اشاره می کند. در کُما سخن نمی گوید، دوست و رفیق ندارد عاشق پیشه فراوان دارد در خود غوغایی دارد و شیدایی بزرگ..

در جنگ ها اثری از او نیست درگفتمان های غیر انسانی جای خالی اش محسوس است. دریچه گفتمان را درک می کند و مشارکت جمعی را ترویج می کند. میراث ماندگار از ارزش ها و شاخص های توسعه ای را به مردم عرضه می کند. او متضمن رویه ای برای آگاهی و ماندگاری است.

اگر در دست اهلش باشد به او ایمان می دهد از توطئه رهایش می کند، ارتباط تنگاتنگ با بشر دارد، مدارا و خویشتن داری را یاد می دهد. همواره ضرورتش ایجاب می کند که باشد، که وجود داشته باشد، بتوان با آن خود را برای جامعه و جامعه را برای خویش توصیف کرد. او می تواند پروردگار مهربان را بخوبی توصیف کند و مهربانی ها را بر صفحه تاریک تاریخ به نمایش بگذارد.

در قرآن کریم با سوگند از او یاد شده است. «ن والقلم و ما یسطرون»

14 تیرماه روز قلم بر همه نیک اندیشان و نویسندگان مبارک باد.