- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- کتیبه‌ای از ژرفای تاریخ؛ جَلیعه، روستایی که با عسکر مکرم سخن می‌گوید
- قابل توجه روابط عمومی آب و فاضلاب خوزستان // معضل پسزدگی فاضلاب در خیابان ۲۱ غربی کیانپارس فاز۳
- هفته دولت یادآور ایثارگری های جاودانه شهیدان رجایی و باهنر
- گربه ی سیاه «کیفیت»
- نقـد و بقـا
- کردار و گفتار پیروان ادیان نباید به حساب دین گذاشته شود
- درباره داریوش شاهپرینژاد فیلم ساز جوان خوزستانی
- نگاهی به سیر مجله نگین، طیف بندی جریان های روشنفکری در مقطع انقلاب
- بهرهگیری از تهدیدات برای فرصتسازی و برون رفت از وضعیت نامتعارف موجود
- اجرای موفق طرح نشاندار کردن مالیات و تأثیر آن بر توسعه پروژههای عمرانی خوزستان
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
کتیبه‌ای از ژرفای تاریخ؛ جَلیعه، روستایی که با عسکر مکرم سخن می‌گوید
شوشان - دکتر لفته منصوری / متولد روستای جَلیعه :
درود و ستایش بر دوست گرانقدرم، جناب آقای *استاد دکتر منصور کلاه‌کج،* که با پژوهشی سترگ و ژرف‌اندیشانه، بار دیگر برگ تازه‌ای از دفتر تاریخ و هنر خوزستان را گشودند. مقاله‌ی ارزشمند ایشان با عنوان *«تحلیل دیداری خط کوفی و تزئینات کتیبه محرابی شکل عسکر مُکرم خوزستان»* که در فصلنامه پیکره؛ پژوهش‌های هنر ایران و جهان اسلام، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، سال شانزدهم، شماره چهارم، زمستان ۱۴۰۳ منتشر شده است،درباره‌ی کتیبه‌ای محرابی شکل به‌دست‌آمده در روستای جَلیعه ـ زادگاه و خاستگاه صاحب این قلم ـ نشان داد که خاک این سرزمین هنوز آکنده از رازها و نشانه‌های هویت و فرهنگ دیرینه است.
نتیجه‌ی پژوهش دکتر کلاه‌کج آشکار می‌سازد که این کتیبه، به‌لحاظ خط و تزئینات، در حدّ فاصل میان خط کوفی مُورق (برگ‌دار) و کوفی مَزهر (گل‌دار) جای می‌گیرد و به استناد شواهد بصری و محتوای آیات قرآنی نقش‌بسته بر آن ـ به‌ویژه آیات ۳۳ و ۳۴ سوره انبیاء ـ به سده‌های سوم تا ششم هجری قمری تعلق دارد. این یافته نه تنها پیوند ناگسستنی جَلیعه با شهر تاریخی عسکر مکرم را روشن می‌سازد، بلکه بر استمرار سنت‌های خوشنویسی و هنر اسلامی در خوزستان نیز گواهی می‌دهد.
اهمیت این کشف آنجاست که نشان می‌دهد در دل روستاهایی که شاید در نگاه نخست کوچک و خاموش بنمایند، گنجینه‌هایی نهفته است که تاریخ و هویت ملّی را در خود نگاه داشته‌اند. جَلیعه امروز نماد پیوند نسل‌های ما با گذشته‌ای است که در آن فرهنگ ایرانی و اسلامی با یکدیگر درآمیخته و جلوه‌ای ماندگار یافته است.
قدر روستاهایمان را بدانیم، به آن‌ها افتخار کنیم و میراثشان را پاس بداریم؛ چرا که هر روستا سندی زنده از تاریخ و فرهنگی است که ایران و ایرانی بر آن استوار است. این کتیبه تنها یک سنگ‌نوشته نیست، بلکه زمزمه‌ای است از اعماق تاریخ که ما را به اندیشیدن، به پاسداشت و به بازخوانی هویت خویش فرامی‌خواند.
«سنگ‌ها نیز زبان دارند؛ اگر گوش جان بسپاری، تاریخ و ایمان را در نجواهایشان خواهی شنید.»
اهواز – شنبه ۱ شهریورماه ۱۴۰۴
_اصل مقاله را برای استفاده علاقه‌مندان در کانال‌های اینجانب بازنشر کرده‌ام._
*نشانی من در:*
تلگرام
https://t.me/LaftehMansoori
ایتا
https://eitaa.com/laftehmansoori
بله
ble.ir/join/8MX42Kx5qt
سروش
https://splus.ir/laftehmansoori
