قِصه پر غُصه سال‌های غبار گرفته صنایع دستی خوزستان!

شوشان - شیدا دانیالی (مدیریت بیت هوزای) :

استان خوزستان با ذخایر کم نظیری از هنرهای صنایع دستی می توانسته بخشی از بحران کمبود فرصت های شغلی را در این حوزه منحصر بفرد، ساماندهی نماید، اما متولیان این بخش سال های سال است که به نمایشگاه های موسمی بسنده کرده تا جایی که جای صنعتگر با دستفروش جابجا شده است.

عملکرد بسیار ضعیف این متولیان، علاوه بر اجحافی که به این ذخایر فرهنگی و ملی شده، نتوانسته خانوارهایی که سبک زندگی شان مبتنی بر تهیه و فروش سنتی صنایع دستی استان بوده اند را نیز حمایت نموده و با تغییرات شگرف روز همراه کند؛ در واقع تا کنون، معاونت صنایع دستی سازمان نه تنها هیچ گونه دستگیری قابل توجهی در این حوزه از فعالان این عرصه ننموده است، که وظایف ذاتی خود در این زمینه را نیز انجام نداده است ! 
بیش از ۷۰٪ صنعتگران صنایع دستی را زنان تشکیل می دهند لذا برای زن خوزستانی اعم از روستایی و شهری صنایع دستی فقط میراث کهن نیست بلکه منبع اصلی امرار معاش و گذران زندگی ست که از حداقل ها محرومند چرا که چرخه ای در این استان وجود ندارد.
پژوهش، آموزش، تامین مواد اولیه، امنیت شغلی صنعتگر، بروز رسانی، نوآوری، تولید ، ارتقاء ، بازاریابی و فروش چرخه ایست که متاسفانه برای فراهم کردن و اتصال این چرخه هیچ تدبیری وجود نداشته و این حوزه هنری_معیشتی به حال خود رها شده است.
می شد بر روند پاگیری و تقویت این چرخه تأثیرگذار بود، مثلاً حداقلی از حمایت برای صنعتگر میتوانست بیمه تامین اجتماعی باشد؛ اما دریغ ...
در دو دهه اخیر درکی بر این موضوع وجود نداشته که هنرمند یا صنعتگر لزوماً نمی تواند بازاریاب و یا فروشنده باشد و درست این است که مشغول تولید و آموزش و ابداع باشد و دغدغه فروش و بازاریابی نداشته باشد تا شاهد شکوفائی مهارت ها و اشتغال پایدار در شاخه های مختلف صنایع دستی باشیم.
حال سوال اساسی این است که،
نقش معاونت صنایع دستی سازمان، در دو دهه اخیر در این مورد چه بوده است؟
چه کسی باور می کند که بسیاری از هنرهای دستی استان تاکنون همچنان در خموشی و گم نامی و بی خبری به سر می برند؟!
به عنوان مثال یادآور می شوم، همانطور که همه می دانیم، ایران پایتخت فرش است و فرش های تمام استان ها دارای شناسه و شناخته شده، معرفی شده و از جایگاه ویژه ای برخور هستند، اما فرش عربی استان همچنان گمنام است!
تنها حضور رسمی این هنر زیبای دستی بسیار مطلوب و دارای بازار تجاری عالی در کشورهای همسایه، پیگیری شخصی اینجانب و عزیزانی بود که در سال ۹۶ و ۹۷ توانستیم طرح خاصی از فرش عربی به اسم  «ام البنات» را با هزینه و پیگیری های شخصی در تهران به ثبت برسانیم!
و پس از آن نمایشگاهی در اقدسیه تهران برای معرفی این فرش با هزینه های گزاف شخصی برگزار کردیم و این فرش را احیا کردیم اما دریغ از حتی کوچک ترین رفلکسی که معاونت صنایع دستی وقت استان نسبت باین موضوع داشته باشد چه رسد به حمایت و اقدام..
در نهایت با توجه به شرایط استراتژی اقلیمی استان و پل ارتباطی با کشورهای عربی و بازار بسیار عالی، می شود علاوه بر بازار داخلی، با همکاری اتاق بازرگانی مانور عظیمی جهت پرزنت محصولات منحصر بفرد استان برای ورود به حوزه ارزآور صادرات داشت.
در چند سال اخیر هم، عمارت فرهنگ و هنر بیت هوزای تمامی راه ها رو به تنهایی طی کرده و امکانات خود را در خدمت این قشر ارزشمند استان قرار داده است، اما تا کنون کوچک ترین حرکتی و همکاری معاونت صنایع دستی و یا حتی گردشگری و میراث فرهنگی استان با این عمارت صورت نگرفته است !
که این خود جای تامل شگرف دارد !
در حال حاضر با حضور مدیریت محترم فعلی سازمان میراث، صنایع دستی و گردشگری استان امید داریم به صنعتگران و هنرمندان این استان رسیدگی شده و یاری رسان این قشر شریف و زحمتکش و همچنین سرمایه گذاران این حوزه باشید.
لذا درخواست می شود نسبت به فعال نمودن معاونت صنایع دستی و الزام به فعالیت مستمر و مثمر ثمر بر اساس جدولی مشخص از عناوین کاری اقدام نماید تا از طرفی صنایع دستی استان به جایگاه هنری خود دست پیدا کند و از طرفی نیز تأثیر قابل قبولی بر اوضاع اقتصادی فعالان این عرصه داشته باشد.
این عمارت نیز جهت همکاری با معاونت جدید صنایع دستی آمادگی خود را جهت واگذاری بازارچه عمارت به ایشان اعلام می نماید که امیدوارم نمونه ای موفق از این نوع فعالیت ها را در استان پایه گذاری نماییم.
منتظر کمک و اراده ای بی سابقه ای از سوی مدیریت محترم فعلی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان هستیم.