رحمن قلاوند
بنام خدا
آن مرد بی کت آمد
چندی است که فرزندی از فرزندان شریف خوزستان در میان کم لطفی بعضی از دوستان مورد همجمه ای غیر متعارف قرار گرفته است که رد این همجمه به تاریکخانه هایی ختم میشود که در آن عکسهای نگاتیو و وارونه از واقعیات جامعه تولید میکنند.
مردی مورد هجمه قرار گرفته که خلاصه گفتمانش این است: «توسعه خوزستان برای توسعه امنیت ملی ومنطقه ای»
او تجربه نسبتا تلخی نیز از این گفتمان عدالت خواهانه دارد.
نگاه محبت آمیز و هدایتگرانه او به همه اقوام و گروههای درون خیمه جمهوری اسلامی باعث شده است که معاندینش بهانه ای برای سنگ اندازی به افکارش نداشته باشند و از سر ناتوانی هر از چند گاهی دست آویزی بی پایه را برای جو سازی علیه او تولید کنند، هر چند که این دست آویز، در گذر زمان با لطف خدا موجبات دلبستگی هم استانیهای شریفش را بیش از پیش به این شخصیت فرزانه فراهم می نماید، بنا به قول معروف که میگوید: «گر خدا خواهد عدو سبب خیر شود!»
ایامی که نوشته ها و سخنان خارج از عدالت علیه ایشان منتشر میشد را خداوند متعال توأم فرمود با همنشینی که دارد کم کم به همنشینی با ما خوزستانیها عادت میکند تا یادمان بیاید چرا فرزند خوزستان را مورد هجمه قرار میدهند.
گرد و خاکی که مدتهاست در غروبانه ترین اوقات بر سر سفره های بی غل و غش خوزستان خودخوانده مهمان شده است و در حال و آینده ما باید تمام و کمال هزینه های این مهمان نوازی خودمان را بحساب بیمارستانهای مجهز مرکز و استانهای توسعه یافته بپردازیم!
او میگوید مردم من مستحق این گرد وخاک نیستند! و اگر نمیشود خاک را از چشمان و ریه های آنان زدود، لااقل حداقل امکاناتی که جزیره های ریز اطراف هم از آن بهره مند هستند از آنان دریغ نشود!
آمار نگران کننده کوچ و انتقال نیروی انسانی با تجربه از استان در اثر: گرما، گرد و خاک، کمبود امکانات اولیه، محرومیت مضاعف، سختی بسیارربالای آب آشامیدنی و دهها عیب دیگر موضوعی نیست که بتوان بسادگی از آن گذشت و این نیز فرزند خوزستان را نگران ساخته است.
«خودروی اروندی» بهانه ای است برای هجمه به مرد شریفی که لباس تشریفات را رها کرده و مانند عادی ترین فرد جامعه در میان مردم حضور دارد!
خیلی ها که حتی زیاد از نزدیک با او همنشین نبوده اند، اذعان دارند که لحن شیرین آبادانی اش باعث میشود در پرکارترین ایام، خستگی را فراموش کنیم، بویژه زمانی که دردمندانه به خاطرات گذشته خود نیم نگاهی می اندازد! و ما را با خود به عمق خاطرات ایام گذشته مان که آکنده از گرما و شرجی خوزستان و رشادتهای دفاع مقدس است برمیگرداند!
او عملا به ما گفته است: «تن آدمی شریف است بجان آدمیت- نه همین لباس زیباست نشان آدمیت» آن مرد بی کت آمد!
اندیشه هایش مملو از دغدغه هایی برای همه فرزندان خوزستان است، او حتی در رسمی ترین جلسات کاری در فکر فلافل فروشان لشکرآباد و محرومیت های حصیرآباد هم هست! در حالی که باید به شلمچه و چذابه و….. هم حواسش باشد. آن مرد بی کت آمد، حرمت فرزند خوزستان را نگه دارید، بیش از این تندی نکنید؛
یاعلی