نخاله‌های ساختمانی؛ زخمی تازه بر پیکر اهواز

شوشان ـ منوچهر برون : 

اهواز شهری است که در گذر سال‌ها بارها پوست انداخته است؛ از کوچه‌های خاکی و خانه‌های یک‌طبقه قدیمی تا برج‌های چندطبقه و محله‌های انبوه‌سازی شده. توسعه شهری اگرچه ضرورتی انکارناپذیر است و در پاسخ به نیاز جمعیت رو به افزایش صورت می‌گیرد، اما روی دیگر آن، چهره‌ای نگران‌کننده دارد: نخاله‌های ساختمانی.

این ضایعات که محصول تخریب خانه‌های قدیمی و ساخت‌وسازهای جدیدند، امروز چون تلی از بی‌توجهی در گوشه‌وکنار شهر پراکنده‌اند. هر جا که قدم بگذاری، انباشتی از آجر شکسته، سیمان خشک‌شده و آهن‌های بی‌جان خودنمایی می‌کند؛ تصویری که نه تنها زیبایی شهر را مخدوش می‌سازد، بلکه سلامت شهروندان و کیفیت زیست شهری را نیز تهدید می‌کند.

شهر خوب با مشارکت شهروندان و پشتیبانی مسئولان ساخته می‌شود. اگر مدیریت شهری در ساماندهی این نخاله‌ها برنامه‌ای جدی نداشته باشد، و اگر شهروندان نیز در انداختن بار سنگین بی‌تفاوتی بر شانه‌های شهر سهیم باشند، نتیجه چیزی جز فرسودگی بافت اجتماعی و زیست‌محیطی نخواهد بود.

اهواز، با همه ظرفیت‌هایش، سزاوار آن نیست که زیر آوار نخاله‌ها دفن شود. باید به یاد داشت که توسعه واقعی تنها در قامت برج‌ها و ساختمان‌ها معنا نمی‌شود، بلکه در سیمای پاکیزه شهر، در خیابان‌هایی که از آشفتگی رها هستند، و در فضایی که هم‌زیستی سالم را برای همه فراهم می‌کند، تحقق می‌یابد.

اینک زمان آن رسیده است که مدیریت شهری و مردم هم‌دوش یکدیگر، چاره‌ای برای این زخم تازه بیابند؛ چرا که اهواز شایسته شهری پاک، زیبا و زنده است، نه شهری زخمی از بی‌توجهی.