امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان ـ منوچهر برون :
اهواز، شهری که نفسش در گردوغبار و هیاهوی تصمیمهای ناگهانی تنگ شده، بار دیگر شاهد یکی از پرچالشترین فصلهای مدیریتی خود بود. جدال چندماهه شورا و شهرداری، که به دوئلی تمامعیار میان «خواست تغییر» و «اصرار بر ثبات» تبدیل شده بود، سرانجام با رأی اعتماد دوباره به شهردار فعلی، به نقطه پایان رسید.
اما در این پایان، پرسشی تازه آغاز میشود: آیا وقت آن نرسیده که به جای تقابل، به تفاهم بیندیشیم؟
چند سال اخیر، شورا و شهرداری در خوزستان بهجای همافزایی، گرفتار چرخهای از نقد و پاسخ، اتهام و دفاع بودهاند. هر تصمیمی با سایهی سیاست و سوءتفاهم روبهرو شده، و شهر، قربانی سکوت پروژهها و ناتمام ماندن طرحهای عمرانی شده است.
شهرداری که با قانون بر مسند مانده، باید از این رأی اعتماد نه برای «ماندن»، بلکه برای تغییر و کارآمدی بیشتر استفاده کند.
و اعضای شورا نیز باید بدانند که رسالت آنان در همین لحظه آغاز میشود؛
در لحظهای که اختلاف جای خود را به همکاری میدهد،
و نقد به جای تخریب، به نظارت مؤثر بدل میشود.
اهواز، امروز بیش از همیشه، تشنهی آرامش، کار، و اتحاد است.
شهر با حاشیه آباد نمیشود، بلکه با همصدایی برای خدمت است که میتوان بر زخمهای آن مرهم نهاد.
اگر شهردار و شورا، هر دو در مسیر توسعه گام بردارند،
شاید در پایان این دوره، اهواز دوباره لبخند بزند —
لبخندی نه از جنس پیروزی جناحی، بلکه از جنس امید شهری که سالهاست در انتظار روزی روشن است.