سردار شهید محرابی (کمایی) مظلوم چون خوزستان، بزرگ همچون ایران

شوشان - قاسم امیری :

به همین زودی به اربعین شهدای جنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران رسیدیم.اسمش جنگ اسرائیل بود اما به قول فریدریش مرتس  صدر اعظم آلمان،" اسرائیل کار کثیف را برای همه ما انجام می دهد" یعنی همه آنها قسمت کثیفش را به اسرائیل سپرده بودند. افراد شاخص و نامداری بصورت دستچین شده ، توسط دشمن به شهادت رسیدند.خیلی از نامها ،هم صاحب جایگاه بودند ،هم همیشه در صدر رسانه ها قرار داشتند ،هم مردم آنها را می شناختند.در میان این شهدا ، اما شهید محرابی(کمایی) حتی در بین بستگان خود هم گمنام بود.اصلا سیره او منطبق بر همین گمنامی بود و علاقه ای به رسانه ها نشان نمی داد.چون عمیقا دریافته بود که رسالت یک نظامی ،جاروجنجال در رسانه ها نیست.نه فریب دانش بنیان نماها را خورد و نه علاقه ای داشت که خود را نابغه و نیروی ذی نفوذ در سیستم نشان دهد.این ژنرالِ قدَر، رفتارش بگونه ای بود که همواره خودش را تا حد یک سرباز عادی پایین می کشید و به این سربازی خویش افتخار هم می کرد.با آنکه یک نظامی تاثیرگذار بود اما باور عمیق داشت که برای حفظ وطن ، باید از ماجراجویی و جنگ پرهیز کرد و همزمان تلاش می کرد که بنیه دفاعی و امنیتی کشور را روز به روز ارتقاء دهد. اهدافش آن قدر متعالی بود که با تمام وجود روی آنها تمرکز می کرد و هرگز پلکانی برای آنانکه پرده استتار بر اهدافشان کشیده شده بود ، نمی شد.صرف نظر از نوع شغلش، و با وجود فرصت هایی که داشت ،هرگز برای حتی نزدیکترین بستگانش ، بانی و محور رانت نامشروع  نشد. ابایی نداشت که او را چگونه قضاوت می کنند و بصورت کاملا تخصصی به وظیفه خویش،مشغول بود.آنقدر ساده می نمود که هر توقع و تقاضایی را هم شرمنده می کرد.خیلی از دوستان و نیروهای او به مراتب فراتر از او نشان داده می شدند و او هرگز غبطه این گمنامی خویش را نمی خورد.در آرامش، روز به روز به اهداف طرح ریزی شده خود که همانا تقویت بنیه نظامی و اطلاعاتی کشور بود نزدیکتر می شد.
کوچه پس کوچه های رامهرمز،هفتگل و مسجدسلیمان هنوز به یاد صمیمیت و افتادگی او عطر خاطره می افشانند.محله کواترهای کوت عبدالله،کارون و زیتون کارمندی هنوز به یاد قدمهایش ، به خود می بالند.بهمئی ها و هم تباران کمایی اش با افتخار از رشادت های او در پاسداری از میهن عزیز،یاد می کنند.رامهرمز و خوزستان به داشتن چنین فرزندی افتخار می کنند و نسل های جدیدتر پرسان پرسان بدنبال راز گمنامی این سردار خوشنام هستند.در گمنامی این مرد بزرگ، مظلومیت خوزستان  ،در کم توقعی اش، قناعت ایلیاتی بهمئی و در بزرگی اش ،بزرگی ایران نهفته بود. وقتی داستان های جنگ ۸ ساله مرور می شود برخی ها مدام در ذهنشان این سوال پیش می آید که چگونه در اوایل جنگ با وجودی که دشمن تا پشت دروازه های شهر نزدیک شده بود اما هرگز جرات ورود به اهواز را پیدا نکرد.کمتر کسی  می داند که شهید محرابی(کمایی) به همراه گروهان معروف بلالی، در همان روزهای نخستین جنگ با حملات غیر منظم شبانه امان از ارتش بعث عراق گرفته و در دل فرماندهان ارتش عراق، رعب و تردید و دو دلی بوجود آورده بودند وزمینه ای ایجاد  کردند تا رزمندگان اسلام و نیروهای ارتش فرصت آماده سازی بدست آورند.قرارگاه فوق سری نصرت که بعدها شهادت داد شهید علی هاشمی ،شهید مهدی نریمی و سایر همرزمانشان، تا آخرین قطره خون خود در صیانت از اطلاعات سری و نظامی ،مبارزه کردند و در این راه بزرگ شهید شدند،می تواند زحمات شهید محرابی در راه اندازی و به ثمر نشستن آن پایگاه استراتژیک در قلب دشمن را شهادت دهد.
شهید سرلشکر محرابی ، از جمله فرماندهان موثر اطلاعاتی بوده است که در شناسایی عملیات های مهم مانند خیبر،بدر،کربلای ۱ و ۲ ،والفجر ۸ - که منجر به تصرف شبه جزیره استراتژیک فاو شد و از کم نظیر ترین عملیات های نظامی در نوع و سطح خود بود - نقش چشمگیری داشته است.همچنین نقش آفرینی او در واپسین روزهای جنگ، زمانی که ارتش عراق و منافقین دچار توهم شده و احساس کردند ایران دیگر توان مقابله ندارد و حملات گسترده ای را در طول مرزهای غربی به راه انداختند و تا پشت دروازه های اهواز هم پیش آمدند، ولی با مقاومت جانانه نیروهای نظامی و مردمی مواجه شده و  تا پشت مرزهای دو کشور عقب رفتند، نقش شهید محرابی و همرزمانش در احیای نیروها،دادن روحیه و طرح ریزی مجدد ،اثر گذار بوده است.
پس از جنگ در ماموریت جدیدش در جایگاه مسئول اطلاعات ستاد کل نیروهای مسلح، با اشرار مسلح رودر رو می شود و با روش های مختلف به مبارزه و کنترل آنها می پردازد.

سردار شهید غلامرضا محرابی یکی از چهره های برجسته و تاثیر گذار در تاریخ نظامی ایران است که نقش او در تقویت دکترین اطلاعاتی کشور، ماندگار است.ایفای نقش موثر در تدوین استراتژی های کلان امنیتی و مشارکت و نظارت در پروژه های بزرگ اطلاعاتی کشور ، از ویژگی های منحصر بفرد شهید محرابی است.
شهید "حاج غلام" به موازات فعالیت های داخل کشور،در کنار شهید "حاج قاسم" و  سایر مدافعان حرم تلاش زیادی کردند که عراق و سوریه به دست داعش نیفتد.و در این راه پرخطر هم موفق شدند.
"حاج غلام" انسان بی ریا و صلح طلبی بود که در ظاهری متفاوت برای برقراری صلح و آرامش ، بی قراری می کرد.او به هیچ گروه سیاسی وابسته نبود و تعلق خاطری نداشت و حفظ نظام و تمامیت ارضی کشور از اولویت های تعریف شده او بود.حاج غلام همیشه بر این باور بود که آیت الله خامنه ای صلح طلب ترین فرد در بین سردمداران دنیاست. و حاضر نیست کشور وارد جنگی تازه شود.او بشدت مخالف دخالت در امور داخلی کشور بوده است و اعتقاد به اجرای قانون به جای دخالت در قوانین و مقررات را داشت.
حاج غلام اعتقاد داشت که بنیه دفاعی و نظامی کشور به نسبت باید ده برابر توان دفاعی قبل از انقلاب باشد تا هیچ دشمنی جرات تعرض به این سرزمین عزیز را نداشته باشد.این انسان بی ریا هیچ موضع خصمانه ای در برابر منتقدان نداشت و با شکیبایی و صبوری مثال زدنی،همواره سعی می کرد پاسخ های قانع کننده ارائه دهد.وقتی نزدیکانش از او با آب و تاب می گویند و اینکه هیچ گاه چهره او  خشمگین و عبوس نبوده است وخیلی ساده زیست و خودمانی بود، مخاطب را دچار حسرت و غبطه می کند که چرا او را در دوران حیات زیارت نکرده است.