- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- مسئولیت اجتماعی شرکتها؛ فرصتی برای توسعه پایدار استان خوزستان
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۸:۱۲
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
علت نا گسسته بودن این پیوند چیست
شوشان ـ علی میرزا صالحی :
ریشه این پیوند را که برخلاف آن تفاوت ها و اختلافات شکل می گیرد، در کجا باید جستجو کرد؟
به هنگامه بروز مشکلاتی چون حوادث غیر مترقبه و در راس این حوادث وقوع جنگ و تجاوز به حریم کشور، ملت در کنش های خود یک اجماع نا گسستنی دارند که حاصل نشست و گفت و گو و یا احیاناً بیانیه ها و قرادادهای مکتوب و نوشته شده ای نیست.آنچه در رفتار یک ملت که در اکثریت افراد آن قابل مشاهده است یک "هم فهمی" و همراهی و همدلی است و البته نه از سرِ اطاعت و اجبار، و نه به فرمان دسته و گروهی خاص، بلکه اینهم فهمی پاسخی است از سوی یک ملت به ندای پنهانی که از عمق تاریخ و هویتشان برمی‌خیزد و آن لحظه حساس فصل مشترکی آغاز می شود از تاریخ ماندگار یک ملت که از تجلیات این هم فهمی، دفاع از کشور است، و این است که در لحظات حساس همه با جان و دل می گوییم: چو ایران نباشد تن من مباد...
شوشان ـ علی میرزا صالحی :
ریشه این پیوند را که برخلاف آن تفاوت ها و اختلافات شکل می گیرد، در کجا باید جستجو کرد؟
به هنگامه بروز مشکلاتی چون حوادث غیر مترقبه و در راس این حوادث وقوع جنگ و تجاوز به حریم کشور، ملت در کنش های خود یک اجماع نا گسستنی دارند که حاصل نشست و گفت و گو و یا احیاناً بیانیه ها و قرادادهای مکتوب و نوشته شده ای نیست.آنچه در رفتار یک ملت که در اکثریت افراد آن قابل مشاهده است یک "هم فهمی" و همراهی و همدلی است و البته نه از سرِ اطاعت و اجبار، و نه به فرمان دسته و گروهی خاص، بلکه اینهم فهمی پاسخی است از سوی یک ملت به ندای پنهانی که از عمق تاریخ و هویتشان برمی‌خیزد و آن لحظه حساس فصل مشترکی آغاز می شود از تاریخ ماندگار یک ملت که از تجلیات این هم فهمی، دفاع از کشور است، و این است که در لحظات حساس همه با جان و دل می گوییم: چو ایران نباشد تن من مباد...
ریشه این پیوند را که برخلاف آن تفاوت ها و اختلافات شکل می گیرد، در کجا باید جستجو کرد؟
به هنگامه بروز مشکلاتی چون حوادث غیر مترقبه و در راس این حوادث وقوع جنگ و تجاوز به حریم کشور، ملت در کنش های خود یک اجماع نا گسستنی دارند که حاصل نشست و گفت و گو و یا احیاناً بیانیه ها و قرادادهای مکتوب و نوشته شده ای نیست.آنچه در رفتار یک ملت که در اکثریت افراد آن قابل مشاهده است یک "هم فهمی" و همراهی و همدلی است و البته نه از سرِ اطاعت و اجبار، و نه به فرمان دسته و گروهی خاص، بلکه اینهم فهمی پاسخی است از سوی یک ملت به ندای پنهانی که از عمق تاریخ و هویتشان برمی‌خیزد و آن لحظه حساس فصل مشترکی آغاز می شود از تاریخ ماندگار یک ملت که از تجلیات این هم فهمی، دفاع از کشور است، و این است که در لحظات حساس همه با جان و دل می گوییم: چو ایران نباشد تن من مباد...
این تفکر و رفتاری است و دفاعی است مشترک از میهن در مقابل دشمن. این جاست که ملت معنا می‌شود در یک شکل جمعی، ملتی که جز به دفاع و سربلندی میهن خود در آن شرایط خاص و جنگ نمی انديشد.لازم است به نکته ای دیگر هم اشاره کنم که اگر در دفاع از میهن هنگام حمله دشمن، مردم علی رغم تفاوت هایشان به یک معنای واحد و مشترک و یک هم فهمی دست پیدا می کنند در واقع نتیجه دستور حاکمان نیست، آن ثمره و اصالتی نا پیدا در ژرفای ناخودآگاه جمعی ریشه دارد، پس دسته بندی مردم کاری عبث و نا آگاهانه است، آنان که در تحلیل های خود ملت ایران را دسته بندی می کنند، یا به قصد دشمنی است و یا عدم آگاهی از درون ملت بزرگ ایران...
ملتی همچون ملت ایران که در لحظه‌ی خطر، در برابر دشمنِ بیرونی به معنایی واحد و همدل به میهن دوستی و وطن پرستی می‌رسد، نشأت گرفته از تاریخ و فرهنگ غنی این سرزمین است. پس شکافتن درون چنین ملت، کاری ناروا و ناآگاهانه و هم صد البته که بیهوده استاین همدلی، خودجوش است و ما آن را در میان گفتار مردم و تنفری که از متجاوزین صهیونیست در این گفتارها وجود دارد، به عینه می بینیم.این فهم مشترک، به نظر می رسد نه حاصل آموزش است و نه آنکه در تبلیغاتی شکل گرفته باشد، گویا این هم فهمی در ژرفنای ناخودآگاه جمعی، و درون آدمی امکانی نهفته است و جایی هست که همه‌ی ما، بی‌آنکه بدانیم، به هم گره خورده‌ایم و این رمز رازآلود یک ملت است که در زمان هایی خاص این راز نهفته چون شیر بیدار می شود و می غرد، گاه لطیف و مهربان است، گاه عاشق است و عشق می ورزد، گاه می بخشد و ... این جان درون یک ملت و تجلیات آن غیر قابل تغییر است...
واقعیت دیگر اینکه در آن لحظات خاص و حمله دشمن، هیچ‌کس نمی‌پرسد که دیگری چه مذهبی دارد، کجا زاده شده، به کدام زبان سخن می‌گوید، یا در چه جناحی ایستاده، اهل کجاست، فقیر است یا غنی...همه می‌فهمند، شرایط را درک می کنند حتی بی‌نیاز از کلمات:
"ایران خانه‌ی ماست؛ و زخمش، زخمی بر تنِ همه‌ی ما"
آری این‌جاست که حقیقتی ژرف روشن می‌شود:دسته‌بندی مردم و یک ملت، کاری‌ست ناروا؛ تلاشی‌ست برای پاره کردن پارچه‌ای که در تار و پودش، روحی یگانه تنیده شده است.آری، ملت را نمی‌توان با خط‌کش‌های ذهنی تقسیم کرد؛ زیرا ملت، فقط «مجموع افراد» نیست، بلکه یک «جانِ جمعی»ست که در لحظه‌ی خطر، یکپارچه و واحد برمی‌خیزد.در سرزمین ایران، این جان جمعی، از قرن‌ها هم زیستی، درد های مشترک، حافظه‌ی بلند مدت به درازای تاریخ، و نجابتی که از دل رنج و درد زاده شده، شکل گرفته است. پس جان شما و جان ایران
"ایران خانه‌ی ماست؛ و زخمش، زخمی بر تنِ همه‌ی ما"
آری این‌جاست که حقیقتی ژرف روشن می‌شود:دسته‌بندی مردم و یک ملت، کاری‌ست ناروا؛ تلاشی‌ست برای پاره کردن پارچه‌ای که در تار و پودش، روحی یگانه تنیده شده است.آری، ملت را نمی‌توان با خط‌کش‌های ذهنی تقسیم کرد؛ زیرا ملت، فقط «مجموع افراد» نیست، بلکه یک «جانِ جمعی»ست که در لحظه‌ی خطر، یکپارچه و واحد برمی‌خیزد.در سرزمین ایران، این جان جمعی، از قرن‌ها هم زیستی، درد های مشترک، حافظه‌ی بلند مدت به درازای تاریخ، و نجابتی که از دل رنج و درد زاده شده، شکل گرفته است. پس جان شما و جان ایران
سخن آخر اینکه دفاع از وطن، چیزی فراتر از یک کنش سیاسی یا نظامی‌ست؛ دفاع از وطن لحظه‌ای‌ست که در آن، معنای وطن، نه در شعار، بلکه در اشک هم‌زمان میلیون‌ها هم وطن جاری و در دل آنها تجلی می‌یابد
