اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
آخرین اخبار
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۹۸۵۳
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۱ - ۱۴:۴۲
شوشان - مهری کیانوش راد :
سخن تازه ای نیست ، که دشمنی و دوستی انسان با هیچ موجود دیگری برابر نیست.
سخن تازه ای نیست ، که دشمنی انسان خطرناک ترین نوع دشمنی و گاه نسل بعد از نسلی را نابود می کند . 
سخن تازه ای نیست که دوستی انسان می تواند چتری باشد ، که کل عالم را در بر بگیرد و از شکستن شاخه ی درختی، از لگدکوب سبزه ای ، از رنجی که به ناخواسته ، از اخمی که گاه به ضرورت برجان و جسم انسان ، هر موجود زنده ای و گاه تخریب هر جمادی ، روا می شود ، همه ی  روزش شب و فجر شادی زمانی حاصل می شود ، که رنج را به شادی و اخم را به لبخند تبدیل کند.
شگفت موجودی است انسان ، نوسانی بین دوقطب هستی ، بودن یا نبودن ، که هر دو جلوه ای از هستی هستند
.
دوکفه ی ترازوی وجود انسان را، چه  انگیزه ای بالاتر از عقل ، به سوی انسانیت میل می دهد؟
آنچه از عقل می دانیم ، همه حسابگری  و نفع خود را جستجو کردن است.
باید از اتفاق خجسته ای خبر گرفت ، که عقل را از خودمحوری به انسان محوری می کشاند.
چه عاملی شرط تربیت عقل است؟ 
اصلا عقل را چه کسی تربیت می کند؟ 
هر انسانی با جلوه ی عقل گام به اقلیم انسان بودن می گذارد.
اگر کار عقل همه حسابگری های تاجر منشانه ی حقیر است ، روز نخست ، آدم های آغازین چگونه آموختند ، از منافع خود ، به دیگرخواهی میل کنند؟ 
آیا دیگر خواهی، آن سوی منافع خود را جستجو کردن نیست؟ 
به نظر می رسد، چنین است.
فکور ترین انسان، کسی است که به تجربه دریابد و بداند ، سود او زمانی حاصل می شود ، که خیر برای همه باشد، که زیبایی برای همه باشد، که آزادی چتر انتخاب همه باشد.
پرسش مهم تر این است : 
انسان چگونه این سودمندترین سود عقلانی ، یعنی دیگرخواهی را فراموش می کند؟
به نظر می رسد   ترس و احساس عدم امنیت که حاصلش ترس است ،  از مهم ترین عواملی باشند ،که انسان را به هنجارشکنی وادار می کند.
دامنه ی ترس وسیع است ، ترس از فقر مادی ، فقر معنوی ، فقر فرهنگی و دیگر زمینه های مختلف قابل تصور  را ، در بر می گیرد.
انسان که بترسد ، یادش می رود ، در پناه انسان های دیگر است که می تواند انسان باشد ، تجلی کمال و رشد کند،  انسان باشد و انسان بماند.
با کشیدن حصار ترس، از بسیار مواهب انسانی خود را  محروم می کند.
در این شرایط ، گرگ انسانِ وجودش ، چهره نشان می دهد.
گرگینه انسان، ترس مضاعفی را تجربه می کند ، ترس از دیگران و ترس از خود را .
امنیت بزرگ ترین نعمت زندگی اجتماعی است .
در سایه ی امنیت ، گرگینه ی وجود  انسان به گوشه ای می خزد،  پنهان می شود و کبوترِ سرشت، بال  می گشاید، تا افق های تازه را تجربه کند .
امنیت به هیچ صیادی اجازه ی صید انسان دیگری را نمی دهد.
امنیت بزرگ ترین نعمتی که خالق به واسطه ی آن بر پیامبرش منت گذاشته است.
شرط امنیت دوستی بین همه ی مردم است .
اگر نزاعی هم باشد ، که قابل انکار نیست ، در سایه ی قانون مورد قبول ، به دوستی مبدل می شود.
در سایه ی جامعه ی قانونمند، کسی وحشت از دست دادن حقوق خود را ندارد.
نداشتن وحشت از بی قانونی،پله ای به سوی آرامش و امنیت را رقم می زند، پله ای که استحکام آن را قانون مداران هر جامعه ای تضمین می کنند.
در سایه ی این دوستی، اقتصاد رونق می گیرد و روابط انسانی برقرار می شود.
گرتاریخ ثابت کرده است که هیچ گاه گرگینه انسان نابود نمی شود ، اما قدرت امنیت به او قدرت جولان را نمی دهد   می داند ترک تازی او مساوی از دست دادن منافع فردی است، بنابراین تا زمان خدشه دار شدن امنیت صبر می کند تا صید خود را شکار کند.
بیاید آن روزی که در سایه ی امنیت ، بال کبوتر صلح گشاده و زوزه ی گرگینه صفت انسان بی رونق باد.

comment
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
انتشار یافته: ۲
comment
comment
گوهری
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۲:۵۸ - ۱۴۰۱/۱۰/۱۹
comment
0
0
comment تعبیر بسیار پرمغز و زیبایی است که سودمندترین سود عقلانی انسان ، دیگرخواهی معرفی شده . بسیار جای تامل است و این تفکر می تواند جلوی بسیاری از آشوبها و نزاعهای کوچک و بزرگ را بگیرد و آرامش را جایگزین جدلهای بی حاصل و گاه خونین و خانمان برانداز کند .
comment
فریده بهاالدینی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۰:۲۴ - ۱۴۰۱/۱۱/۲۰
comment
0
0
comment بسیار زیبا آمین که امنیت بیاید و گرگینه ی انسان قدرت جولان نیابد
نام:
ایمیل:
* نظر:
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار