رهایی از تردید و فتح قله‌های مقاومت

شوشان ـ  صالح محمدیان  :

در وضعیت جنگی و  سرشار از تهدید و دلهره، حماسه‌ای بزرگ رقم خورد؛ ملت ایران با تمام توان و آگاهی، نشان داد که در مقابل حملات دشمنان، همچنان ستون استوار و مقاوم باقی می‌ماند.
 ۱۲ روز مقاومت، نه تنها آزمونی برای نیروهای نظامی، بلکه آزمایش عظیمی برای روحیه و همبستگی ملی بود.
 در این میدان، مردم نه فقط از راه دور نظاره‌گر نبودند، بلکه حضور فعال و بی‌نظیرشان جرأت و قدرت دشمن را به لرزه درآورد. 
دشمن هزینه‌های زیادی برای ایجاد تفرقه و نفاق و جذب قشر خاکستری کرد، اما وحدت و همدلی مردم در دفاع از کشور، تمام این تلاش‌ها را به ضربه‌ای مهلک علیه خودش تبدیل نمود.  

این وحدت، ریشه در چند عامل پایه‌ای داشت:  
 حملات رژیم صهیونیستی، هویت و تمامیت ملی ایرانیان را هدف گرفت و آن‌ها را در یک صف واحد قرار داد؛ فارغ از تفاوت‌های قومی، مذهبی و سیاسی، همدلی و همزبانی بر عمق جانشان نشست.  
 سخنان مقام معظم رهبری در این برهه، چون چراغی در تاریکی، امید و اراده‌ای استوار به مردم بخشید. او با اطمینان و آرامش، راه مقاومت را نشان داد و به ایرانیان یادآور شد که در کنار نیروی نظام، ایمانی به پیروزی دارند. 
 
 مردم ایمان داشتند که نهادهای امنیتی و نظامی، با تکیه بر سال‌ها دفاع و تجربیات هشت سال دفاع مقدس، در این نبرد نیز بی‌نظیر عمل خواهند کرد. این اعتماد، برگرفته از فداکاری‌ها و پیروزی‌های گذشته بود که روح مقاومت را در هر قلوبی حضوری پررنگ بخشید.  

در کنار این عوامل، ایمان به وعده الهی و باور به قدرت مؤثر درونی، در روحیه حضور یافت. 
مردم، در میدان رقابت روانی، با شور و اشتیاق، همصدا و با ایستادگی در برابر فشارهای روانی دشمن، نشان دادند که اراده آن‌ها، قدرتمندتر از هر تهدید است.

 شعور ملی، در قالب شعارهای انقلابی و حمایت از نیروهای مقاوم، تجلی یافت و هیچ‌گونه ترس و یأس در میان آن‌ها راه پیدا نکرد. 
شفافیت و اطلاع‌رسانی صادقانه، نقش مهمی در حفظ اعتماد عمومی داشت؛ مردم احساس می‌کردند در جریان وقایع قرار دارند، و این آگاهی، هم‌افزایی روحیه و انگیزه برای مقاومت را فزونی بخشید.  

جریان‌های سیاسی، فارغ از اختلافات و منازعات، با همگرایی و اتحاد، نشان دادند که منافع ملی بر تمامی مناقشات فردی و حزبی ارجح است؛ این هشیاری، مهم‌ترین نقطه عطف در تثبیت وحدت ملی به شمار می‌رفت. 
در قله این حرکت، نقش راهبردی و بصیرت رهبر فرزانه، بی‌بدیل است. سخنانی که در روزهای آغازین جنگ، بر پیروزی قطعی و شکست دشمن تأکید داشت، نه تنها اعتماد را در دل ملت زنده نگه داشت، بلکه افق‌های روشن پیروزی را در افق دید همگان قرار داد.
 این عنصر هدایت، باعث شد تا ملت با قوت و امید، در کنار هم و در مسیر مقاومت بایستند و اجازه ندهند شیطنت‌های روانی دشمن، فضای جامعه را تیره کنند.  

در پایان، باید گفت که وحدت ملی در آن روزهای بحرانی، نتیجه اعتماد عمیق به نیروهای مسلح، هدایت حکیمانه، پشتوانه تجربی و ایمان راسخ بود.
 ایرانیان، با حضور پرشور، شعارهای انقلابی و رعایت تمامی توصیه‌های امنیتی، نشان دادند که در برابر دشمن، هیچ‌گونه ترس و تردیدی راه ندارند. این همبستگی و مقاومت، پیامی است به دشمنان: ملت ایران، متحد و مقاوم، هر تهاجمی را به شکست خواهد کشاند و پیروزی نهایی، در دستان همان اقوام استوار و ایمان‌پیشه است.
 دشمن هزینه‌های زیادی برای ایجاد تفرقه و نفاق و جذب قشر خاکستری کرد، اما وحدت و همدلی مردم در دفاع از کشور، تمام این تلاش‌ها را به ضربه‌ای مهلک تبدیل نمود.  

پیروزی نهایی، در دستان ملت مقاوم و استوار ایران قرار دارد و دشمنان، هر چه تلاش کنند، در مقابل اراده استوار و ایمان مردم، شکست خواهند خورد.