نوشتاری از امید حلالی
یکی از دلایل اهمیت شجریان در پل زدن و پیوند دهندگی او بود میان ادبیات غنی فارسی با محوریت حافظ و سعدی و مولانا با موسیقی و آواز. در چند دهه ای که شعر نو خود را از موسیقی منفصل کرد و قائم به ذات بود، شجریان جلوه ای شد از حافظ و تلالویی از سعدی و تابلویی از تمدن ایرانی روادار.
کد خبر: ۱۰۳۴۹۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۷/۲۰