شوشان ـ منصور فاضلی :
سرانجام در یک مارتن سخت و نفس گیر و در یکی از بی سابقه ترین انتخابات کشور پس از دو دوره برگزاری انتخابات جناب دکتر پزشکیان رئیس جمهور منتخب دولت چهاردهم در ایران ، سکان هدایت قوه مجریه را بدست گرفت .
اما آنچه نگارنده را حیرت زده نموده نکته مغفول ماجرا است که شاید بسیاری از کنشگران ، خواص و نخبگان جامعه از آن غافل ماندند ، اکثریت کسانی بود که از شرایط موجود ناراضی و فی الواقع نارضایتی خویش با عدم حضور در انتخابات اینگونه فریاد زدند ، باید در نظر داشت این شانزده میلیون ارایی که به دکتر پزشکیان داده شد نه برای شخص ایشان بلکه همین شانزده میلیون هم به امید تغییرات در رفاه و آسایش و اقتصاد و .....داده شده زیرا پزشکیان نه حزبی داشت و طیفی که وی برخواسته از ان باشد ، این شانزده میلیون فقط به امید تغییرات بنیادی پای صندوق آمدند تا بلکه کور سویی امید برایشان نمایان گردد.
به جرات میتوان گفت اکثریت قریب به اتفاق کسانی که دیروز پزشکیان را در برگه های آرای خویش مرقوم نمودند از فرط شرایط بد اقتصادی و تورم افسار گسیخته ، تبعیض ، بیکاری ، و....... بدنبال آرزوهای بر باد رفته خویش میگردند ،نداشته های که اکنون دیگر برایشان آرزو گشته ، جامعه ای محروم از اشتغال ، رفاه ، اسایش که احساس میکنند از آن محرومند *"بیش از نیمی از واجدین شرایط انتخابات را تحریم نموده و بیش از نیمی از رای دهندگان نیز دنبال تغییر در سیاست های حکومت هستند"* به نظر میرسد کار دکتر پزشکیان بسیار سخت و پر مشقت است زیرا نه توان تغییر سیاست های کلی را دارد نه توان راضی نگه داشتن جامعه ای که با هزاران امید به دکتر پزشکیان اعتماد کردند برای تغییر شرایط موجود رای دادند