عسر سیري برکب شعري ولا احدي
واحس اگضي بظهر سبتي ولا احدي
أبـات اتــحــلــم بــمــوتــي و لحدي
الـحـلـم مـا هـو حـلـم بـل عـلـم لیه.
ملافاضل السکرانی
لا تبگی بمجلس ال عذبوک نس ما
ألـومــک واسـتـراح ابــعـذب نسمه
ألـو بـس نـعـمـل الـمـعـروف نسما
ابـعـمـل مـعـروفـنـا لـهـام الـثـریـه
شوشان - وادی عبیات نوشت : می خواهم امروز به فارسی بگویم نه به عربی، آنهم در باره مردی که رفتنش همه مردم عرب ایران را اندوهگین کرد. به فارسی یعنی زبان همه فهم، تا همگان بدانند چه هموطن ارزشمندی دارفانی را وداع گفته است.او استوانه اصلی شعر عربی به ویژه شعر "ابوذیه"بود. ابوذیه را میتوان از حیث اندازه و مقدار به رباعی تشبیه کرد،اما هر حرفش و هرقسمتش معنایی متفاوت ،به بلندای همت و دل شاعرش دارد.
ملا فاضل چنان زیبا ابوذیه میگفت که علاوه بر نسل قدیم، حتی نسل جدید و جوانان دور مانده از ادبیات خاکی و پر محبت بومی را هم شیفته کرد و گسست نسل ها در زمینه ادبیات را به حدا اقل رساند.
ملا فاضل مدرسه ای فرهنگی آنهم از نوعی بود که بدون برنامه و جدول زمانی مدام در حال آموزش بود. او ابوذیه را به بازیی شیرین با کلمات بدل نمود که در حین این بازی، آموزشٍ زندگی،عشق ناب،معرفت، انسانیت،محبت،وطن دوستی و بسیاری مفاهیم بلند دیگر میداد.
ابوذیه شعری ست که هر قسمتش وسعتی به سان دشت خوزستان دارد وعمقی به عمق تاریخ کارون. و ملافاضل چه صحراگرد خوب و چه شناگر قابلی بود.
ملافاضل شعر را بر "سعف"همه نخل های خوزستان آویزان کرد. و نخلبانان را با شعرش برای صعود بر بالای نخل ها انگیزه داد.
ملافاضل میراث گرانقدری را بر جای گذاشت که تا دنیا دنیاست یکی از علائم مشخصه هر عرب در این سرزمین خواهد ماند.
یادش گرمی و روحش شاد
با سپاس از آقای عبیات بخاطر قلم شیوایش
وروحی بیش اسلیهه ویامن
البیهم یفتره گلبی ویامن
مشومثل الحلم مروعلیه.
(الله یرحموا)
حکیم ابو غلام
حکیم ابو غلام
نعزیکم بفقدالشاعر الراحل عمید الابوذیه مله فاضل السکرانی