نامه‌های فروغ بدون رضایت خانواده‌اش و با انگیزه کاسبی منتشر می‌شود

خواهر فروغ فرخزاد تأکید کرد: فروغ یک شاعر است و وقتی سخن از او به میان می‌آید، شعرش مطرح است و زندگی شخصی‌اش در حاشیه است؛ اما با دامن زدن به این مسائل، شعرش در حاشیه قرار می‌گیرد. در ادبیات به نفس شعر توجه می‌شود و نه نفس شاعر. اگر بخواهیم وارد زندگی سعدی، حافظ و مولوی بشویم و زندگی‌شان را تجسس کنیم نیز به مواردی برمی‌خوریم که ذهنیت را تغییر می‌دهد، ولی زندگی ایشان در حاشیه آثارشان است.
 
او ادامه داد: چه کسی می‌داند سعدی هزلیاتش را در چه حال و هوایی و بر چه اساس گفته است؟ آیا باید به دنبال کشف و برجسته کردن این مسائل بود؟ پانزده، بیست سال پیش مقالات شمس تبریزی مطالعه می‌کردم و در آن یک نکاتی را دیدم و نوشتم که نشان می‌داد اصلاً مولوی و شمس، با چهره مرسوم کنونی شان تفاوت‌هایی دارند و بعد فکر کردم که چرا باید به رویاهای مردمی که مولوی و شمس را با شعرشان درک کرده‌اند و می‌کنند، خیانت کنم و چرا باید به مولوی در ذهن برخی لطمه بزنم؟ به همین دلیل مقاله را پاره کردم و دور ریختم.
 
پوران فرخزاد خاطرنشان کرد: همه ازدواج کردیم، طلاق گرفتیم و فراز و نشیب‌ها و اشتباهات بسیاری در زندگی‌مان داشته‌ایم. چه لطفی دارد نامه‌ای که مثلاً پانزده سالگی به یک پسر نوشته‌ام، منتشر کنند؟ آدم‌ها مستمراً تجربه می‌کنند و ممکن است اشتباه کنند؛ بنابراین، انتشار زندگی خصوصی اشخاص را -آن هم به این شکل- منطقی نمی‌دانم و تصور می‌کنم دشمنی با کاراکتر شعری فروغ فرخزاد است.
 
خواهر فروغ درباره اینکه چه تلقی از انگیزه منتشرکنندگان این نامه‌های خصوصی در قالب کتاب دارد، گفت: این امر یا برای جلب توجه می‌تواند باشد و یا برای فعالیت اقتصادی که البته من فکر می‌کنم انگیزه اصلی این است که کاسبی کنند. امیدوارم این تجارت‌ها را متوقف و زندگی خصوصی فروغ را رها و بر شعرش تمرکز کنند.