وقتی عنوان پروری دامان دفاتر نمایندگان را می گیرد !

شوشان - علی عبدالخانی :

میل به کسب پُست و مقام یا بهره مندی از عنوان جزیی لاینفک از طبیعت و نیازهای مستتر در ذات آدمیان است. عناوین و پُست ها بنا به حجم و درجه شان و میزان تاثیرگذاریشان در چشم مخاطبان مهم جلوه می نمایند. پست ها و عناوین بعضاً برای صاحبان آنها حرمت و احترام واقعی یا صوری به بار می آورند.

تا چند سال قبل وضعیت عنوان خواهی نسبتاً متعادل بود اما چند صباحی است که عطش تقلا و تلاش برای کسب عنوان (به هر قیمت و با هر هزینه ای) در جامعه رواج یافته است. عده ای ارزش و اعتبار خود را در گرو یک حکم یا مَنصب می بینند و بدون آن بشدت ضعیف، مُنزوی و بی تاثیر جلوه می کنند. احکام مشاوره های بدون حقوق و صوری از جمله پدیده های نوین و مرتبط به همین بحث است.

اخیراً مدیر دفتر یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی اقدام به صدور حکمی منحصر به فرد و عجیب، بشرح  ذیل می نماید و شخصی را بعنوان متصدی مناسبتهای مذهبی و تالمات !!! و مراسمات عشایر می کند:

« نظر به تعهد و تدین و حضور فعال در مناسبت های مذهبی و تالمات و مراسمات عشایر شریف منطقه، جنابعالی را بعنوان متصدی این امور، از طرف دفتر نماینده نماینده محترم منطقه منصوب می نمایم ».

در این رابطه چند نکته قابل ذکر است ؛

اول: همانطور که می بینید فقر نوشتاری در دو سطح شکل و ماهیت، در چند سطر فوق موج می زند. بعنوان مثال نمی توان " تألمات " را بعنوان یک صفت در ردیف حضور در مراسم سوگواری به کار برد. یا واژه " مراسم " خود جمع است و معلوم نیست ایشان چرا اقدام به جمع آن با الف و تاء کرده اند. بگذریم از اینکه الف و تاء قادر به جمع بستن واژگان عربی نیستند و کاربرد آنها انحصارا در فارسی است.

همچنین "متصدی" عنوانی است که بر یک سلسله اقدامات مادی که عادتاً همراه با ضبط و ثیب اشیاء یا اعداد و...‌ اطلاق می شود مانند متصدی یک باجه بانک. حال آنکه چرا ایشان مسئول فاتحه خوانی ها و تبریک گفتن در عروسی ها را متصدی نامیده است؟ واقعاً برای من معلوم نیست.

▫ دوم: تاکنون اینگونه بوده که نماینده ها ولو با چند روز تاخیر خود شخصاً به بعضی عروسی ها و عزاداری های مردم می روند. در فرض اینکه نماینده به هر دلیل نتواند در مراسم مربوطه حضور بهم برساند، معمولاً یکی از بستگان درجه یک خود را به تنهایی یا با معیت مدیر دفتر می فرستد. اما اینکه یک مدیر دفتر (و نه خود نماینده) حکمی صادر کند و شخصی را به سمت متصدی!! امور فاتحه خوانی و عروسی منصوب نماید، واقعا اتفاقی نادر و منحصر به فرد است.

سوم : مدیر دفتر نماینده یکی از دلایل انتصاب آن شخص به این مسئولیت را تعهد، تدین و "حضور فعال " وی در مناسبت های مذهبی و تالمات!! و مراسمات!! عشایر شریف منطقه معرفی کرده است. در همین راستا باید پرسید که اگر از دو صفت تدین و تعهد بعنوان دو پیش شرط این مسئولیت خطیر بگذریم، اما منظور از "حضور فعال" آن شخص در مراسم عزاداری و... چیست؟ آیا ایشان متخصص شرکت در این قبیل مراسم هستند؟

وقتی دفتر نماینده که نهادی انتخابی و مردمی است، خواسته یا ناخواسته اینگونه در دام بروکراسی اداری و عنوان سازی های غیر ضروری غلط بخورد، دیگر چه انتظاری از مدیران دستگاه های انتصابی که حوزه ی عملکردی بسیار وسیعی دارند و ذاتاً مفهوم عنوان پروری را می پسندند، می توان داشت؟ آری روزگاری عجیبی است روزگار ما. روزگاری که عده ای با صدور حکم بدنبال دیده شدن هستند و عده ای بواسطه درج نامشان در حکم .