شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۰۴۵۲
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۹۸ - ۲۱:۵۴
شوشان - مجتبی حلالی:

مجتبی حلالی نوشت: و چقدر بد است، نان آوران خانه، خطر بیماری کرونا را به جان خریده اند، بلکه شرمنده زن و زندگی خود نباشند، بلکه اگر فرزندشان لباس شب عید خواست، بتوانند تهیه کنند.

آن دسته از خانواده هایی که برای گذران زندگی سختی ها و مشقت های فراوان تحمل می کنند، باید به نان آور خانواده خود افتخار کنند. باید در برابر آنها سر تعظیم فرود آورد. باید بوسه زد بر دستان پینه بسته شان.

آنها که دست فروشی می کنند، آنها که مسافرکشی می کنند، آنها که معابر را جارو می کنند، آنها که در سرما و گرما بنایی می کنند و ده ها شغل کاذب از این دست که با سختی و ساعت کاری بالا می بایست تلاش کنند تا گذران زندگی کنند.
آنها مردان و زنانی محکم، تودار و از خود گذشته اند. آری آنها حتا در برابر کرونا نیز ایستادگی می کنند، مبادا در این وضعیت سخت و گران که با ترس از بیماری کرونا همراه شده است، خانه و خانواده شان را نا امید کند. آری محکم مانند دست فروشان و بی رحم مانند کرونا. کروتایی که لحظه به لحظه نه تنها در اهواز که در جای جای دنیا قربانی می گیرد.

در این روزهای کرونایی بیش از پیش باید تامل کرد! که چرا و چگونه شد، که بسیاری از مردان و زنان تحت عنوان نان آوران زندگی، می بایست از طریق مشاغل کاذب زندگی خود را سپری کنند.
در استان صنعتی خوزستان، که به هر سمتش بنگریم می بینیم که هر آنچه که نیاز است تا مردم در رفاه باشند، دارای شغل مطلوب باشند، دارای تفریح و امکانات مناسب و در خور شان باشند، وجود دارد! چرا اینگونه نیست؟ اگرجه دست فروشی می کنند و گذران زندگی شان بر اساس مشاغل کاذب صورت می گیرد اما در اهواز ثروتمند چنین چیزی اگر هم هست، می بایست بصورت منظم و ساماندهی شده باشد.

چرا و چگونه امروز در استان خوزستان فوج فوج شاهد بیکاران و مشاغل کاذب هستیم؟ کی و کجا تصمیم گیری های غیر کارشناسی گرفته شد تا امروز شاهد مشکلات شغلی در استان خوزستان باشیم؟ 
به خیلی از ادارات، کارخانجات، نهادها و شرکت های دولتی و خصوصی که بنگریم می بینیم تعدد نیرو بالا، حقوق ها عقب مانده و کارکنان آنها از ترس از دست دادن شغل خود مجبورند که بسوزند و بسازند. و این یعنی مشکلات اقتصادی وجود دارد، شغل مناسب هم وجود ندارد. 
این یعنی استان خوزستان با آن همه منابع دچار بی تدبیری و مشکلات مدیریتی بوده و یعنی اینکه از سوی خیلی از مسوولین عالی رتبه استان و نمایندگان برای ایجاد مشاغل پایدار و مناسب کم کاری هایی صورت گرفته است.

اکنون با وجود ویروس منحوس و نفرت انگیز کرونا، نگران بسیاری از مشاغل باید بود. همان هایی که پیشتر و در ابتدای این یادداشت به آنها اشاره شد. بواقع آن دست فروشانی که تنها راه امرار و معاش شان از طریق همان دست فروشی و مسافر کشی است، حال که بازارشان بدلیل شرایط وخیم کرونایی کساد شده، چه تدبیر و راه حلی برای شب عیدشان اندیشیده شده؟ و چه تدبیری برای تغذیه و درمان آنها اندیشیده شده است؟ 

و چقدر بد است، نان آوران خانه، خطر بیماری کرونا را به جان خریده اند، بلکه شرمنده زن و زندگی خود نباشند، بلکه اگر فرزندشان لباس شب عید خواست، بتوانند تهیه کنند. بلکه اگر روزی میهمانی ناخوانده وارد منزلشان شد، حداقل ترین پذیرایی را بتوانند تقدیم آنها کنند، خرید آجیل که دیگر آرزو شد. سفره ای مختصر موسوم به سفره هفت سین تدارک ببینند. برای اینها باید به دل خیابان و بازار زد. باید ایستادگی کرد در برابر ناملایماتی که هر روز و دایما وجود دارند، باید قوی بود در برابر کرونا و برای جبران همه نداری ها.

و ای کاش تدبیری اتخاذ میشد، بلکه در وانفسای سخت و سنگین زندگی، آنها دچار عارضه ای تحت عنوان کرونا نشوند، اینگونه است که دیگر نه افسوس فایده دارد و نه راهکار و نه کمک.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار