شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشت :
روزی پادشاهی رو به وزیرش کرد و پرسید: از شما مساله ای را جویا می شوم، لذا، بدون هیچ ترس و لکنتی فقط حقیقت را بگو: آیا، در حکومت من بیشتر احساس وجود می کردی یا در زمان حکومت شاه بابا، وزیر، با ترسی توام با معذوریت گفت: راستش را بخواهی، هیچکدام، پادشاه غضبناک شد و پرسید: پس چطور!؟
وزیر گفت، در زمان شاه بابا، من جوان بودم و اعلیحضرت جنت مکان پیر، در نتیجه ایشان، فقط به پیر و پاتل ها اعتماد داشت و جوانان را پس می زد. اکنون که حضرتعالی پادشاه جوان مملکت ما هستی من پیر شده ام و قبله ی عالم برعکس شاه بابا، جوانان را اهمیت می دهد و در عوض پیر و پاتل ها را پس می زند. پس به همین سادگی که ملاحظه می فرمائید. این حقیر در هر دو دوره پادشاهی شکوهمند خاندان شما، نادیده انگاشته شدم.
الغرض، در دوره ی جناب دکتر شریعتی استاندار اسبق خوزستان چون خودش جوان بود در نتیجه به جوانان حال می داد و آنها را بر مناصب می گماشت و پیران را پس می زد و لذا، بیم آن می رود که در این دوره، چون دکتر موالی زاده مسن هستند. مثل شاه بابای قصه ما، جوانان را پس بزند و به مدیران سن و سال دار اهمیت بدهد و این در حقیقت، همان خطری است که مدیریت اجرایی استان را تهدید می کند .
علی ایحال، در گروه های مجازی بیشتر کاربران از وجود رویکرد پیر و پاتل گرایی در مدیریت های موجود در دولت چهاردهم می نالند و از بی اهمیتی کابینه نسبت به انتصاب جوانان بر مناصب اعتراض دارند و ما هم می نویسیم تا شاید گوش شنوایی پیدا شود .
به خصوص امروز، این اعتراض مردمی را به گوش استاندار بومی خوزستان می رسانیم تا خدای ناکرده در نقش شاه بابای قصه ما ظاهر نشود.