- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- مسئولیت اجتماعی شرکتها؛ فرصتی برای توسعه پایدار استان خوزستان
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۲۰:۵۶
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ منوچهر برون :
نگاهی به ضرورت تکریم مفاخر علمی، فرهنگی و ادبی خوزستان در روزگاری که صداهای بلند و گاه بی‌ریشه، ساحت اندیشه را پر کرده‌اند، بازگشت به بزرگانِ خاموشِ فرهنگ، نشانی است از بلوغ یک جامعه. خوزستان، دیار رودها و رزم‌ها، شهر آفتاب و نفت، از دیرباز نه‌تنها در جغرافیا که در تاریخ اندیشه و ادب نیز حضوری درخشان داشته است. اما آیا ما به قدر کافی به این میراث غنی توجه کرده‌ایم؟
شوشان ـ منوچهر برون :
نگاهی به ضرورت تکریم مفاخر علمی، فرهنگی و ادبی خوزستان در روزگاری که صداهای بلند و گاه بی‌ریشه، ساحت اندیشه را پر کرده‌اند، بازگشت به بزرگانِ خاموشِ فرهنگ، نشانی است از بلوغ یک جامعه. خوزستان، دیار رودها و رزم‌ها، شهر آفتاب و نفت، از دیرباز نه‌تنها در جغرافیا که در تاریخ اندیشه و ادب نیز حضوری درخشان داشته است. اما آیا ما به قدر کافی به این میراث غنی توجه کرده‌ایم؟
برگزاری باشکوه کنگره بزرگداشت شیخ شوشتری، فقیه و اندیشمند نامدار، با حضور اهالی اندیشه، فرهنگ و دین، تلنگری بود به حافظه‌ی فراموش‌کار ما. اتفاقی مبارک که با تلاش انجمن مفاخر فرهنگی ایران و همراهی نهادهای استانی رقم خورد. در ادامه، دیدارهایی نیز با چهره‌های فرهیخته‌ای همچون دکتر شالویی، دکتر حبیبی و دکتر اردشیر صالح‌پور صورت گرفت. دغدغه‌ی اصلی، یک چیز بود: «چه باید کرد با گمنامی مردان بزرگ این دیار؟»
در این گفت‌وگوها، از چهره‌هایی سخن رفت که در سکوتِ رسانه‌ها و غفلت متولیان فرهنگی، عمر خویش را در راه علم، ادب، دین و هنر گذاشتند، اما هنوز یادشان آن‌گونه که شایسته است زنده نشده. حقیقت آن است که خوزستان تنها خاستگاه طلای سیاه نیست، بلکه خاک این سرزمین پر است از ریشه‌های روشنِ اندیشمندان و ادیبان، هنرمندان و نواندیشانی که هر یک می‌توانند چراغی باشند بر مسیر نسل آینده. الگوسازی از مفاخر بومی، نه تنها ادای دین به گذشتگان، که ضرورتی است برای ساختن آینده. جوان امروز ما، در میان هیاهوی شخصیت‌های مجازی و مصرفی، بیش از هر زمان دیگری نیازمند الگوهایی واقعی، ریشه‌دار و الهام‌بخش است. این رسالت، تنها بر دوش انجمن مفاخر یا اداره فرهنگ نیست؛ هر اهل قلم، هر رسانه، هر نهاد آموزشی و هر دل‌نگران فرهنگ، سهمی در آن دارد.
دکتر حبیبی در آن دیدار نوید داد که چند برنامه‌ی محتوایی ارزشمند برای خوزستان در پیش است. امید که این وعده‌ها تنها به کنگره‌ای در تقویم ختم نشود، بلکه به حرکتی پیوسته و مردمی بدل گردد؛ حرکتی که به کشف و معرفی چهره‌های گمنام، ولی تأثیرگذار بپردازد، خاطره‌ی فرهنگی استان را ترمیم کند، و نام بزرگان این سرزمین را از غبار فراموشی برهاند. بیاییم از امروز، فرهنگ‌ورزان را همان‌گونه که هستند ببینیم، نه وقتی که دیگر در میان ما نیستند. یاد کنیم از آنان که چراغ به دست، بی‌صدا اما پیگیر، راه را برای ما روشن کردند. این حداقل ادای دین به فرهنگی است که هویت ما از آن ریشه گرفته است. آیا وقت آن نرسیده است که پیش از «بزرگداشت»، قدردان «بودن»شان باشیم؟
