شوشان - سید سجاد جلویانی:
دولت جهادی و انقلابی و متحد آمریکا و ناتو پس از یک دوره انتقالی و تدوین قانون اساسی جدید جمهوری اسلامی افغانستان با انتخاب حامد کرزای پشتون ، نئولیبرال در سال ۲۰۰۱ م برای ۵ سال به ریاست جمهوری رسید .
و با کمک آمریکا و نیروی نظامی ناتو توانست یک حکومت فراگیر و آرامش نسبی در افغانستان ایجاد کند .
مشکلات ناشی از اشغال شوروی و جنگ داخلی حکمتیار و شورش و حکومت طالبان دولت کرازی را در باتلاق ناکار آمدی قرار داد .
اما جدی ترین مشکل دولت کرزای وجود طالبان قدرت مند در سایه بود که خواب را از چشمان بازیگران افغانستان ( امریکا و ناتو و دولت کرزای ) ربوده بود . دولت کرزای هرگز نتوانست طالبان را خلع سلاح نماید .
و خطر اصلی و تهدید آشکار خود نمایی می کرد . دوره دوم دولت حامد کرزای با پیروزی ابهام بر انگیز وی در انتخابات ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ م ، شروع گردید .
و چالش های اصلی دولت جهادی و نیروی برتر و مسلط آمریکا و ناتو ( طالبان ، فساد و نا کارآمدی اداری دولت ، مواد مخدر ، رفاه طلبی دولت مردان ) بود .
قدرت برتر نظامی آمریکا در افغانستان و ایجاد قتل و عام های وحشیانه مردم به بهانه انهدام تاسیسات نظامی طالبان ، افغانستان را به لبه پرتگاه برده بود ، و باعث گردید حامد کرزای از امضاء پیمان امنیتی آمریکا و افغانستان خودداری نماید و یک چالش عمیق میان آمریکا و دولت افغانستان ایجاد نماید و راه گسست اتحاد را توسعه بخشد .
از سوی دیگر تلاش دولت آمریکا بدون حضور دولت رسمی افغانستان برای مذاکره با طالبان در ترکیه و قطر و امارات ، پذیرش حضور طالبان در دولت افغانستان را در آینده نه چندان دور رقم زد و شکاف موجود میان دولت کرزای و آمریکا ومتحدان را گسترش داد.
استراتژی مذاکره و سازش با طالبان و حذف عملی دولت رسمی افغانستان از معادلات سیاسی، باعث قدرت و مشروعیت سیاسی طالبان بعنوان بازیگر برنده قدرت آینده در افغانستان گردید و دولت افغانستان بازنده اصلی این چالش و قدرت ملی گردید .
میراث شوم این تنازع و برزخ قدرت برای دولت آینده افغانستان یعنی (دوره اول اشرف غنی ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ م )به ارث گذاشته گردید .
مقاله ادامه دارد .