تاکی می خواهید سیاستهای شکست خوردهی مبارزه با کرونا را همچنان ادامه دهید؟ تاکی می خواهید با آمار دُز اول و دُز دوم واکسن بازی کنید؟ شاید دُز سوم هم در راه باشد.
شوشان - خداداد ابراهیمی:
پیرمرد سالها پیش آنقدر در رسانهها درباره کم آبی هشدار می داد و فریاد میکشید که از شدت عصبانیت گلویش خشک می شد و دهانش کف میکرد. پروفسور "پرویز کردوانی” پدر کویرشناسی ایران، بارها زنگ "بحران آب” را به صدا در میآورد و میگفت:
"چرا نمیفهمید دیگر آب نیست!”
و حالا هزاران کردوانی، خطاب به مسولان غفلتزده می گویند؛
"چرا نمی فهمید واکسن نیست!”
آقایان ستاد کرونا تا ملت را واکسینه نکنید زنجیره کرونا قطع نمی شود!
تاکی می خواهید سیاستهای شکست خوردهی مبارزه با کرونا را همچنان ادامه دهید؟ تاکی می خواهید با آمار دُز اول و دُز دوم واکسن بازی کنید؟ شاید دُز سوم هم در راه باشد.
تاکی می خواهید نمایش هفت دست آفتابه و لگن را اکران کنید؟! شما از "فرهنگ سازی” در مبارزه با کرونا غفلت کردهاید. و با روشهای تکراری فاقد نتیجه، به مصاف کرونا رفتهاید و این بحران هنوز قرمز مانده و آمار قربانیان روند تصاعدی دارد. هرمزگان را ببینید! خوزستان را ببینید! سیستان و بلوچستان شاهد است، خدا شاهد است که اگر واکسن به موقع میرسید، نزدیک به نود هزار هموطن بی پناه ما، درخاک دفن نمی شدند.چرا پیام موجها را درک نمیکنید؟ موج پنجم یعنی برای پنجمین بار کارهایتان ابتر ماندهست. تا کی می خواهید پارکها و بوستانها را ببندید؟! تا کی می خواهید ممنوعیتترددها را ادامه دهید؟! باور کنید هر راهبردی برای زمانی خاص، مفید فایدهست. بعد از آن می شود؛ تسلسل باطل، می شود؛ روزمرگی…
آقای رئیس شما که واکسینه شدید، خوبش را هم تزریق کردهاید. حقوق و مواجب درست و حسابی هم دریافت میکنید و روزگار به کامتان هست، نمیتوانید تا زمانی نامعلوم بازارهای محلی، محیطهای کارگری و باشگاههای ورزشی جوانان را مدام تعطیل کنید. چون سفرهی مردم را تعطیل می کنید. انصاف داشته باشید و نان اصناف را آجر نکنید.
تا کی میخواهید ورودی شهرها را ببندید؟ شما هرگز نمیتوانید خیابانها را خلوت کنید. روزانه هزاران مسافر در کندوی مترو، در رفت و آمد هستند. شما اجازه ندارید زندگی را تعطیل کنید.
آقای ستاد کرونا خودتان را به "کوچه علی چپ نزنید!” تا جمعیت فعال اجتماعی را واکسینه نکنید زنجیره کرونا قطع نمی شود.
و اما حال که رفتار و آینده کووید۱۹، بر ما نامعلوم است و نمیتوان سناریوی مشخصی برای مقابله با آن پیشبینی کرد بهترین کار، ایجاد شرایطی است که بتوان فعلا با آن کنار بیاییم و زندگی کنیم. علاوه بر واکسیناسیون عمومی به عنوان علمیترین، قابل اعتمادترین و سریعترین راهکار، که حتی تزریق یک روز دیرتر آن هم جایز نیست. تا تحقق کامل این مهم دراینجا راهکارهایی عملی پیشنهاد می شود:
۱) راه مبارزه با کرونا افزایش تخت بیمارستانی نیست بلکه فرهنگسازی از طریق ظرفیتهای فرهنگی و رسانهایست
۲) به مدد مشاوران، جامعه شناسان و روانشناسان به فکر راهحلهای جدید باشیم.
۳) برای فرهنگ سازی "ضرورت استفاده از ماسک”، وظیفه و نقش رسانهها، سازمانهای مردم نهاد، نخبگان و صاحبان تریبون ها را برجستهسازی کنیم
۴) ماسک به عنوان یک الزام بهداشت جهانی در سلامت مردم، نقش کمربند ایمنی خودرو را دارد لذا با اجباری کردن آن به حفظ جان مردم کمک کنیم
۵) آموزشهای تلفنی و دلجویی از افراد در معرض خطر کرونا را مستمرا در دستور کار خود قرار دهیم
۶) آموزشهای پیشگیری از همهگیری کووید۱۹ در بستر اپلیکیشنها و موشنگرافیها را گسترش دهیم
۷) تا زمان تولید انبوه واکسن وطنی، در خرید واکسنهای خارجی مورد تایید سازمان بهداشت جهانی تعجیل کنیم.