- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
به بهانه ی زادروز بهمن علادین :
مهر است و فصل مهربانی ولی بهمن که نیست، دل خیلی ها گرفته است و حنجره ی خیلی ها زخمی غم دندال هایی که سال هاست به ناچار به تکرار افتاده اند .
شوشان - هوشنگ نوبخت:
مهر است و فصل مهربانی ولی بهمن که نیست، دل خیلی ها گرفته است و حنجره ی خیلی ها زخمی غم دندال هایی که سال هاست به ناچار به تکرار افتاده اند .
بهمن که نیست ، ایل ، چادر از سر وارگه برداشته ست و آفتاب هم سوز دارد برای سوز صدایی که دیگر زمزمه اش در دل کوهساران نمی پیچد حتا برای رشد کرفس ها و پونه ها و یا رقص یونجه هایی که با زمزمه ی دی بلال ، گوشت بره ها را تازه تر می کرد برای کباب .
بهمن که نیست ، مهر فصل غریبی شده است برای کبک هایی که حس می کنند، یتیم شده اند و می دانند که رهبر ارکسترشان چوب های خیزرانش را برای همیشه زمین گذاشته است و دیگر خبری از کنسرت های ناب تاراز نیست ، خطاب به عشایری که جان می گرفتند از هی جارها و دندال هایی که زمزمه های شبانه شان بود به فصل کوچ .
بهمن که نیست ، دل آسمان هم عجیب گرفته است برای آستاره هایی که عادت کرده بودند به چشمک زدن و رقصیدن در دم دمای صبح با صدایی مخملی و اینک کسی نیست که صدایشان کند برای تلنگر زدن به شب و بیدار کردن اسب هایی که باید گرده هاشان را خشک کنند و بر زمین بمالند تا کدخدا زین و برگش را بربندد برای مال کنونی دیگر.
بهمن که نیست ، بلوط ها هم ماتم گرفته اند و کنارهای سر جاده دلشان تنگ شده است برای چوپانانی که سنگ هایشان، زخم شاخه ها را برایشان به یادگار می گذاشت تا کوچ بعد که باز هم کنارهای دنگله قرمز شوند برای رهگذران ایل .
بهمن که نیست ، کسی غربت دشت لالی و تنهایی اندیکا را فریاد نمی زند و آب بازفت هم در ترانه های هیچکس به تصویر کشیده نمی شود آنگونه که از زیر برف ها ، جوش می خورد برای جغرافیای تشنه ی مسیر کوچ .
بهمن که نیست ، زردکوه هم غم سکوت گرفته است و پازن ها اعتصاب غذا کرده اند تا کسی برایشان هی جار بخواند و انگیزه بگیرند برای یورش بردن به صخره های سخت تنگه های کوهی که نماد صلابت مردم زاگرس است.
بهمن که نیست ، نت های کوک طبیعت به هم ریخته اند و میشکال ها ملودی شان از رقص پای جقله های چوب باز ، عقب تر افتاده است و رقص دستمال هایی که شادی دخترکان ایل را به آسمان پرتاب می کردند به دل جقله های بازیگوش نمی نشیند.
بهمن که نیست ، نی زن ها هم ریتم دندال نی شان فالش شده است و همه سراغ حافظی را می گیرند که دارد در کرج برای مراسمی آماده می شود و تمرین آواز می کند برای ملودی غریب ولات .
