وقتی ما می خواهیم در رابطه با دانش و مهارت فرزندپروری پیشرفته حرف بزنیم، نه اینکه حتما رابطه مان با فرزندمان بد بوده و الان می خواهیم بهتر شود کمااینکه می خواهیم "یک سری ظرافت های ارتباطی" با فرزند را راجبش بیشتر حرف بزنیم تا به فرزندمان آسیب کمتری بزنیم.

اگر بخواهیم پیِ ساختمان فرزندپروری را بچینیم تا بهنمایِ ساختمان برسیم؛برای پیِ ساختمان به امنیتِ روانی نیاز داریم.

و برای این مهمّ یعنی امنیت بنیادین روانی ما باید مهارت " فضا دادن برای بیانِ احساس و ابرازگری" و نیز همدلی با فرزند را ارتقا دهیم.

اگر ما در مواجهه با بیان لحظه یی هیجان(مثلا تخلیه خشمش در یک اتفاق ناخوشایند) او را بپذیریم با بیان این که:

_ تعریف کن چی شد؟

_ میخوام بات همدلی کنم.

_ اگر دفعه دیگه این اتفاق افتاد، چکار کنیم؟

_ الان چه احساسی داری؟

_من چه کاری می تونم کنم تا احساس تو بهتر بشه؛بهشتی امن برایش فراهم کرده ایم؛ چون فرزند قاطی و عصبی می فهمد وقتی حالم بد است، مامان و بابا حضور داشته اند.

قبلا افراد فکر میکردند هیجان ها همان "هیجان زدگی" ست، در حالی که هیجان زدگی یکی از هیجانات می باشد.

هیجانات انواع مختلف دارد:

هیجانات مثبت و هیجانات منفی

هیجانات منفی مثل: خشم و عصبانیت، ناراحتی، غم و غصه،

ترس و اضطراب (یکی از اصلی ترین هیجانات)

هیجانات مثبت مثل: شادی و شور

وقتی کودک را مکان جدید می بریم ، هیجان شرم یا خجالت را تجربه می کند

وقتی کودک دیگر یا خواهرو برادرش را می بوسیم، چه هیجانی را تجربه می کند؟..بله درست حدس زدید.

حسادت!

"حسادت" یکی از مهمترین هیجانات است در حالیکه می خواهیم پنهانش کنیم.

تجربه کردن حسادت(غبطه خوردن) هیجانِ بدی نیست!! آنچه خوب یا بد رقم می خورد؛ رفتارست.

یکی از کارهایربسیار مهم این است که هیجان را از رفتار تفکیک کنیم.

هیجان یک چیزست؛ رفتار چیز دیگر.

احساس گناه و خود تخریبی؛ هیجان مهم و مخربی ست.

شما ممکن است به فرزندتان برچسب "لجباز" بزنید اما هوشمندانه دقت کنید این لجبازی چندبار؟..کجا؟..حین چه اتفاقی؟..رخ داده، نکند لجبازی می کند چون عصبانی ست؟! ممکن است چند لحظه پیش موبایلتان را برای بازی خواسته و به او نداده اید.

پس خیلی مهم است بدانم کودکم چرا درین لحظه لجبازست، برای مثال کودکی که برای دریافت شکلات از عصبانیت کفشش را روی فرش می مالد، راه کار ما در مقابلش نه بی محلی ست و نه دعوا، بلکه هر ده دقیقه یکبار به او بگوییم:

_ اوه چه عجیب!! تو هر دفعه شکلات میخوای فک میکنی من با گریه و عصبانیت به تو میدم؟!؟

این گونه "آیینه وار" برای کودک همدل هم بوده ایم.

حواسمان باشد آیینه بودن همدلی واقعی را از همدلی فیک جدا می کند.