- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - رضا بختیاری اصل:
"کافکا به روایت بنیامین " ، کتابی به ترجمه ی " کوروش بیت سرکیس " ، به زعم من ، متضمن یکی از بهترین ترجمه های داستانکی از " فرانتس کافکا " ست: " آرزوی سرخپوست شدن ".
چه می شد اگر آدم سرخ پوستی بود حاضر به یراق ، بر ترک اسبی تازان ، خم شده در باد، لرزان به رعشه ی سم ضربه هایی مسلسل و کوتاه بر زمینی لرزان ، تا که مهمیزها را به حال خود بگذارد ، چون مهمیزی در کار نبوده است، تا که لگام را رها سازد ، چون لگامی در کار نبوده است، و پیش از آن که دشت چون خلنگزاری درو شده و یکدست در نظرش آید ، نه نشانی از گردن اسب باشد و نه نشانی از سر آن ( کافکا به روایت بنیامین ، ترجمه ی کوروش بیت سرکیس ، نشر ماهی ، 1389 : 30 )
کتاب " ایران مال من است " ، نشر نصیرا ، 1392 ، که شرح آفاقیِ بخش هایی از زندگی این سرخپوست یله و رها در باد است ، آرزوها و آرمان های شاعری را در گلگشت ها و واگشت ها به نمایش می گذارد که تن به سالن ها و تالارها و شب شعرها نمی داد. به خاطر ندارم که در جلسه ی شعری " شعر خوانی کرده باشد.
شاید سخنان او را در بزرگداشت " سیروس رادمنش " در تالار " شورای شهر اهواز " در سال های دور دیده باشم. اما او همواره شعرش را در شهرها و محله‌های مختلف ایران جست و جو می کرد.
نگاه " آفاقی " گراوندی ، سرخپوست رها و تازان " کافکا " را ماند که بی هیچ آداب و ترتیبی ، ترکیبی از تغزل و جامعه فراهم آورده است با این تفصیل که آرام و قرار نداشته است که گفت: قرار کجا و صبوری کجا و خواب کجا؟
در روزگار " آپوکالیپسی " که در آن به سر می بریم و " کرونا " جهان را به " دکامرونی " از آن سنخ که " بوکاچیو " تخیل کرده بود ؛ راهبری کرده است ، یادکرد سیرهای آفاقی یک شاعر در سال های نه چندان دور می تواند تشفی خاطر باشد.
آن هم شاعری که هنوز در "چلچلی " بی مهمیز و لگام و یراق به یاد روزگاران پر شکوه عشق ، می خواهد بتازد.
