شوشان - غلامرضاجعفری:
صنعت نفت با توجه به نوع مدیریت فسیلی و منفعت طلبانه؛ به طور کلی ضد محیط زیست انسانی،حیوانی، گیاهی است و حتی برای سنگها و دانههای پراکنده شنها مضر است، برای ما خوزستانیها حتی خطرناکتر از بختکی است افتاده بر جانمان.
متن فوق را باور نکنید!
باور نکنید که اهواز به تنهایی بیش از پانصد حلقه چاه نفت دارد! باور نکنید که چاههای ویل نفت، گازهای عجیب و غریب به آسمان و زمین پمپاژ می کنند! باور نکنید که صنعت نفت برای خوزستان یادآور مادر مرده ایست که از بخت بد گرفتار زن پدر شده، زنپدری عبوس، لافزن، بی عاطفه و البته آشنا با فنون مخ زنی؛ فنونی که در عالم بیرون از زن و شوهری موسوم به فنون تبلیغات و پروپاگانداست، عین همان فیلمی که در هنگامه ورود سیل به زمین های کشاورزی و دوری بدیع آبهای سرگردان از چاههای نفت هورالعظیم؛ به اصطلاح خبرنگاری را در کنار شبه مخاطبی نشان میداد، خبرنگاری که مخاطب دوربینش را عین یک مرده تلقین میکرد تا بگوید: هدایت سیل به سمت زمین های کشاورزان شایعه است!
همه آنچه در باره نکبت نفت در خوزستان شنیدهاید باور نکنید، فقط یادتان باشد هرگز آرزوی داشتن یک زمین حاصل خیز نداشته باشید! زمینی در جغرافیای ماتم زده خوزستان که تا چشم ببندید، علائم وجود نفت و فسانه نفت خانه خرابتان خواهد کرد.
آرزوی کاشت گندم دارید، قصد کاشتن و پروردن پیاز، گوجه، خیار و شلغم و امثالهم دارید... چاه نفت حسابتان را می رسد، اگر زیر پایتان نفت باشد که شانستان گفته و مدیران عادل! نفتی، از بس که الطافشان شامل حال آدم و ابن آدم و ابناء دیگر طبیعت است، چنان لطفی بر سرتان میبارند که با سیل و در مسیل مهربانیشان خفه خواهید شد!
البته نمی توان منکر وجود برخی نشانههای سوختن جانتان به همراه دوده ناشی از سوختن گازهای نفتی شد، مهم اما آوار محبت و مهری است که مدیران نفتی برخانهتان تلنبار میکنند ! اگر هم زمینتان از بدشانسی! نفت نداشته باشد، نگران چیزی نباشید چرا که آینده سرشار از تاکتیکهای مهربان نفتیهاست تا کشاورز خوزستانی بی نصیب نماند، همین سیراب کردن زمین کشاورز تا سر حد خفگی، یک نشانه دیگر از سیلی مهرشان بر گرده مردم بود!
هیچ کدام اینها را باور نکنید!
چرا که مدیران محترم نفتی هماره به زبان سلیس فارسی گفتهاند: صنعت و وزارت و سازمان و شرکت و خلاصه هر نوع ساز و کار نفتی در برابر محیط زیست؛ خاشعانه و خاضعانه رفتار میکنند!
چگونه می توان شعله های بی زبان چاههای نفتی را به عنوان شاهد مدعای وجود گازهای مضر در محیط زیست استان باور کرد؟! و مگر شعله این چاهها روانتر از مدیران محترم لاحق و سابق سخن می گویند؟!
حالا کسی بیاید و بگوید حکایت نفت و نفتی ها با مردم خوزستان خاصه مردمان کشاورز و صبورش، حکایت زیستن رنجها و مصیبتهاست، مصیبتهایی که در برابر قلم و قلب و دوربین شنگول برخی رسانه ها و شخصها، بدل به گلستانی می شود سرشار از نعمت و وفور.
شما اما باور نکنید.