قسمت بیست و هفتم
شناخت یهود
شوشان - سید عبدالمجید علوی:
مقدمه:
در ابتدای مبحث دشمن شناسی از منظر قرآن کریم گفته شد که دشمنان انسان و اسلام، یهود و مشرکان و منافقان هستند و نیز شیطان که در رأس همهٔ آنهاست.
از منافقان شروع کردیم، چون آنها بین ما زندگی میکنند و تأثیر گذاریشان از بقیه بیشتر است. ٢۶ آیه را در مورد منافقان مورد بررسی قرار دادیم.
اکنون نوبت به یهود رسیده است تا با بررسیهای دقیق بتوانیم ذهن آنها را بخوانیم و از مکر آنها ایمن باشیم.
یهود همیشه دشمن اسلام و ادیان بوده و هست. امروزه با پیشرفت وسایل ارتباط جمعی، این خطر از همیشه بیشتر و ملموستر شده است.
یهودی لازم نیست حتماً ساکن اورشلیم بوده یا از مادری یهودی متولد شده باشد؛ چهبسا افرادی که در اطراف ما هستند و ادعای مسلمانی و انقلابیگری هم میکنند، مرامشان و سلوکشان عیناً مرام و سلوک یهود باشد.
اینان بنا به فرمایش قرآن بیشترین دشمنی را با اسلام و انسان دارند. پس باید در شناخت یهود، همانند شناخت منافقان هوشیار باشیم تا در دام آنها نیفتیم.
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ﻳﻘﻴﻨﺎً شدیدترین دشمنی را نسبت به مؤمنان بین یهود و مشرکان خواهی یافت. (مائده ٨٢)
در این آیه منظور از مؤمنین، مسلمانها هستند. اول سؤالی که ممکن است به ذهن برسد، این است که مگر یهودیان جزء مسلمین نیستند؟ و دلیل بیاورند که همه ادیان از آدم تا خاتم مروج دین اسلام بوده و خداوند دینی جز اسلام فرو نفرستاده و به آیه: (إنَّ الدِّینَ عِندَاللَّهِ الإِسْلَام) استناد کنند.
جواب این است که خیر؛ آنها مسلمان نیستند؛ چون طبق همین آیه تمام ادیان، نزد خدا اسلام است؛ نه نزد خلق خدا.
خداوند در بسیاری از آیات قرآن، یهود و نصاری را از دایره اسلام خارج دانسته و مشرک به حساب آوردهاست.
یهود میگوید عزیر پسر خداست و نصرانی میگوید مسیح پسر خداست؛ بنابراین هر دو مسلک نامبرده توحید را نقض کرده و مشرک شدهاند و نیز میفرماید: مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی؛ بلکه یکتاپرست و مسلمان بود و از مشرکان نبود. (ال عمران ٦٧)
همانگونه که ملاحظه میفرمایید خداوند متعال در این آیه، حضرت ابراهیم را از شرک بری دانسته ولی یهود و نصارا را مشرک قلمداد فرموده است.
ممکن است سوال شود پس آیهی ۶٢ سوره بقره که میفرماید: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (یقیناً مسلمانان و یهودیان و نصاری و صابئین که به خدا و روز جزا ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، اجر آنها نزد خدا محفوظ است، پس هیچ ترس و حزنی نداشته باشند؛) چگونه با مشرک بودن یهود و نصاری قابل جمع است؟ جواب این است که آیه ۶٢ سوره بقره نیز همان ادعا را تقویت میکند؛ چون یهود و نصاری شرط اصلی را که (آمن بالله) باشد، زیر پا گذاشتند.
حضرت عیسی علیهالسلام آمد تا یهودیان را از شرکی که برای خود ساخته بودند، بیرون بیاورد.
یهودیان نهتنها حرفش را در (آمن بالله= عمل به تورات) را نپذیرفتند که قصد جانش را هم کردند.
نصارا نیز پس از مدت کوتاهی همان راه یهود را رفتند. آیه مباهله بیانگر احتجاج حضرت رسول اکرم(ص) با نصاراست که معتقد به خدایی حضرت مسیح علیهالسلام بودند.
علاوهبر آن هیچکدام از یهود و نصارا به کتاب آسمانی خود نیز پایبند نماندند و بشارت آمدن پیامبران خلف را انکار کردند؛ بنابراین از دایره اسلام و دین ابراهیمی خارج شدند.
قرآن کریم دراینباره میفرماید:
إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا
ﻣﺴﻠﻤﺎً ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩم ﺑﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻛﺴﺎﻧﻲ هستند ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ نیز ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. (آل عمران٦٨)
تا اینجای کار دانستیم که یهود نهتنها به دین محمدی(ص) که ادامهدهنده ادیان پیامبران سلف است، نگرویدند؛ بلکه به تعلیمات دینی که ادعای داشتن آن را دارند، نیز پایبند نماندند و چون یهودیان ادعای آقایی و سروری بر همه اهل زمین را دارند؛ درنتیجه با اسلام و هر دین دیگر به مخالفت خواهند پرداخت. در بخشهای آتی ویژگیهای یهودیان را برخواهیم شمرد. إنشاءالله.