شوشان - حسین ملک خدایی :
در یکی از شهرستان ها فرماندار بودم یک روز که ملاقات مردمی داشتم، فردی که مسئول عتبات عالیات شهرستان بود حدود نیم کیلو طلا شامل النگو، گوشواره و انگشتر که مستعمل بودند و معلوم بود از یک قشر ضعیف جامعه که خودشان هم سخت به آن نیازمند بوده اند جمع آوری شده است، آن ها را ریخت روی میز من و گفت این ها را مردم شهرستان برای بازسازی عتبات عالیات در کشور عراق هدیه کرده اند و به من هم گفت شما هم کمک کنید این در حالی بود که یک مادر که یک دختر حدود ده دوازده ساله را با خودش آورده بود و دخترش مشکل کلیه داشت، دختر جراحی کرده بود و شیلنگ به کلیه اش وصل بود و وضع بسیار دلخراشی داشت هم به عنوان ملاقات و درخواست کمک در اتاقم حاضر بود.
من از دیدن این دو صحنه چنان آشفته شدم که با لحنی تند گفتم که کمک برای درمان این دختر واجب تر از بازسازی عتبات و عاليات است، آن مسئول آزرده شد و بعد دیدم این حرف من در سطح شهر بازتاب داشته و باعث رنجش نهادهای مذهبی شده است، قرآن آورده که "الذین اتخذوا دینهم لهوا و لعب" یعنی کسانی که کاربرد و کارکرد دین را از مسائل اصلی به کارهای غیر ضروری و کم اهمیت و بیهوده اختصاص می دهند و در حالی که مشکلات مردم چیز دیگر است و این ها اسیر خیالات خودشان هستند این ها جایگاه شان جهنم است، جالب است در همین سوره در چند آیه پشت سر هم سه قشر را جهنمی می داند یک گروه کسانی که قدرت سیاسی دارند و راه رشد و تعالی مردم را سد می کنند و مسیر رشد جامعه را عوض می کنند " الذین صدوا عن سبیل الله و یبغونها عوجا" و کسانی که پول روی پول می گذارند و خدایشان پول است و کسانی که دین را به مسائل دسته چندم اختصاص می دهند و ضرورت ها را عوض می کنند این ها همه در جهنم در یکجا جمع می شوند. چنین دیندارانی بسیار از خود راضی هستند و گمان میکنند که کار نیک می کنند" الذین ضل سعیهم فی الحیات الدنیا و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا" در حالیکه گمراه هستند و سعی و تلاش بیهوده دارند
و عملشان هیج ارزش و وزنی ندارد
آیات 45، 48 و 50 سوره اعراف
آیات 104 و 105 سوره کهف
بیست و سوم، خرداد 1401