حاج طعمه ی کروشات، آن مرد لطیف الطبع و خوشرو و نوگرا که حکمت از کلامش می بارید و انصاف در رفتارش پدیدار بود. آن مرد اصلاحگر که تالار پذیرائیش! هیچگاه به روی میهمانان همه روزه اش بسته نمی شد و قهوه ی خوش طعمش تحت هیچ شرایطی سرد نمی شد، در اولین روز از ماه محرم از میان خانواده، دوستان و دوستدارانش به سمت حضرت حق رفت
شوشان - علی عبدالخانی :
بسیاری از ما انسانها بدنیا می آئیم و بدون آنکه فایده و اثری مثبت از خود برجای بگذاریم از دنیا می رویم. خیلی اگر هنر کنیم در بُعد شخصی پیشرفت می کنیم اما هستند انسان هایی که جایگاه خود در جامعه را بخوبی می دانند و بخش بزرگی از عمرشان را جامعه و پیرامون خود اختصاص می دهند.
انسانهای خوش فطرت و پاک طینت که ذره ذره ی عمرشان در خدمت به انسانها سپری می شود. وقتی قطارِ عمرِ این قبیل انسانها به ایستگاه آخر می رسد، خلائی بزرگ از خود برجای می گذارند. حاج طعمه ی کروشات، آن مرد لطیف الطبع و خوشرو و نوگرا که حکمت از کلامش می بارید و انصاف در رفتارش پدیدار بود. آن مرد اصلاحگر که تالار پذیرائیش! هیچگاه به روی میهمانان همه روزه اش بسته نمی شد و قهوه ی خوش طعمش تحت هیچ شرایطی سرد نمی شد، در اولین روز از ماه محرم از میان خانواده، دوستان و دوستدارانش به سمت حضرت حق رفت. با رفتنِ آن مردِ قاضی صفت، بدون شک خلائی بزرگ در حوزه ی عقلانیت و اصلاح اجتماعی ایجاد شد. از جمله خصوصیات بارز آن مرد نیکوسرشت نوگرایی فکری و ارتباط سازنده و مستمر با اقشار تحصیلکرده بود. ایشان از پیشگامان عملی مبارزه با سُنن و آداب غلط بود و در این راه تلاش فزاینده ای داشت.
نگارنده بدلیل ارتباط و اطلاع از مواضع فکری ایشان، فقدانش را حُزن و اندوهی بزرگ می بینم لذا به خانواده ایشان و بستگان بویژه حاج ثامر و شیخ موسی کروشاوی ، محسنی کروشاوی، مهندس محمد کروشاوی و ... این ضایعه را تسلیت می گویم.