حدود حروف

شوشان ـ مجتبی حلالی : رعایت اخلاق در صدر اسلام، در آموزه های دینی، در محافل و مجالس مذهبی، در آیین ها و مراسم های مختلف، حتا در خانواده ها همواره مورد تاکید بوده است. باری آنچه که همواره نشانه شخصیت، ادب، پربار بودن، ارزش و شان افراد بوده و هست و خواهد بود، بدون شک ادای احترام و رعایت اخلاقیات است.
رعایت اخلاق و احترام ریشه گذشت، سعه صدر، صبر و بردباری و گذر کردن است. آری، واژه انسانیت نشات گرفته از اخلاق و اخلاق مداری است.  
اخلاق بمعنای واقعی و به دور از هرگونه تظاهر راهی برای رسیدن به انسان بودن است. انسانی ارزشمند و موجه. هر انسانی را به میزان ظهور ارزش‌های اخلاقی در افکار و گفتار و رفتار او ارزیابی می‌کنند، اولین نمودی که از یک شخص در جامعه ظاهر می‌شود اخلاق آن فرد است، بطوریکه پیامبر اسلام(ص) می‌فرمایند: «من برای تکمیل کردن خوبی‌های اخلاقی مبعوث شدم»، اخلاق‌مداری یکی از مهمترین دستورات ادیان الهی به ویژه مکتب والای اسلام و رسول اکرم(ص) است.
اخلاقیات مطلقند و بدون شک مردم آن را می‌پسندند. همانگونه که تظاهر به اخلاق مداری و خوب بودن را تشخیص داده و قطعا نمی پسندند.  
توجه کرده اید؟ قطعا در میان اقوام و اطرافیان تان هستند افرادی که اخلاق مدارند، رفتار و سخنانشان بنحوی است که می توانند الگویی مطلوب در زندگی باشند. از رفتار تا بیان تا اخلاق. این در حالیست که باز هم در اقوام و اطرافیان مان به احتمال هستند افرادی که تنها نمایشی از اخلاقیات را بهمراه دارند و دقیقا بزنگاه هایی بوجود خواهد آمد تا روی دیگری از بی اخلاقی و عدم حفظ حرمت را در او مشاهده کنیم.
روی سخن اما با فضای آزاد و قابل گفتمان مجازی است -اینکه فیلترینگ واتساپ همچنان ادامه دارد هم بی اثر بوده و بهتر است برچیده شود، چراکه بالای 10 میلیون شغل اینترنتی آسیب دیده اند و غریب به یقین مردم با خرید فیلترشکن از کاسبان فیلترینگ، دسترسی آسان به هرگونه فضای اینترنتی نظیر واتساپ، اینستاگرام و توییتر و ... دارند.  
طی ماه های اخیر و با آغاز اعتراضات در سطح کشور، انواع و اقسام اظهار نظرها شنیده و خوانده شده و متاسفانه شدیدترین لحن های گفتاری میان برخی مردم رایج شده است. از توهین و تحقیر تا تهدید و آمادگی برای هرگونه واکنش فیزیکی. گاهی مرزها شکسته شده و برخی حکم هم صادر می کنند.
اگرچه حجم اخبار منتشر شده از صدم ثانیه هم عبور کرده، اما برخی شان در ذهن می مانند. تحلیل می شوند و سپس با شخصیت گوینده و منتشر کننده آن خبر و سخنان، مورد تجزیه و بررسی قرار می گیرد.  
مثلا به برخی سخنرانی های عباسی و رائفی پور توجه کنیم، بی محابا و بی توجه به شرایط جامعه برخی اصول را فراموش و اقدام به سخنانی بر علیه چهره های شاخص ورزشی و هنری و یا جوانان و دانشجویان می کنند. اتفاقا علیرغم واکنش هایی که به سخنان آنها می شود، باز هم تکرار می کنند و دلخوری و شکاف در جامعه را بیشتر می کنند. این در حالیست که اینگونه رفتارها به رویه ی عادی بدل شده و آنچه که اهمیت ندارد، شان و احترام افراد است؛ و افراد در لایه های مختلف جامعه اقدام به انتشار نظرهای خود با تمام قوا بر علیه دیگری می کنند.  
نظرات متعددند. هرکس در هر جایگاهی و هر مدل زندگی که داشته و دارد، اظهار نظری می کند. اظهار نظرها حتا اگر خارج از چارچوب اخلاقیات باشد، بی شک جواب بی اخلاقی را با بی اخلاقی نمی دهند. آنهم در فضایی که دیگر افراد حضور دارند. احتمالا بخش زیادی از سایر مخاطبین هم بانوان باشند. بانوانی که همواره خط قرمز و بعنوان ناموس رگ و گردن ها برایشان داده ایم. اما اکنون هرگونه لفظ و جمله ای را در گروه های عمومی به یکدیگر روا می داریم. صرفا برای آنکه شخصی مغایر حرف و نظر ما سخن گفته است؟ اندکی تامل، اندکی آرامش لازم است.  
نکته آزاردهنده اما تداوم این روند میان افرادی است که بواقع از اثرگذاری در جامعه بی بهره اند اما با تداوم رفتارهایی که پیشتر به آن اشاره شد، هرگونه اظهارنظر و نقدی را دشمنی و علیه می خوانند و سبب ساز انباشت نقدها و دلخوری ها می شوند. با اینحال حتا اگر شخصیت و جایگاه افرادی برای ما عیان باشد نیز نباید حد را گذر کنیم. نباید بمانند او اخلاقیات و انسانیت را فراموش کنیم. فراموش نکنیم ما پیش از هرچیز انسان و سپس خواهر و برادر یکدیگریم. کافیست حدود حروف را در بیان و نوشته هایمان رعایت کنیم.