شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشتاین چه منطق وحشتناکی است که فکر می کند فقط طبقات فرودست حق اعتراض و انتقاد دارند و همواره باید تحمل شوند ولی نخبگان و سرآمدان طبقه متوسط اگر منتقد وضع موجود شدند باید به آنها کم محلی و بی احترامی شود.
خب، نگارنده ضمن احترام به طبقات فرودست جامعه باید عرض کنم که اعتراض و انتقاد از حقوق شهروندی است و منهای جایگاه طبقاتی هرکس، باید این حق به رسمیت شناخته شود و به آن گوش داد و چنانچه اعتراضات هرکس وارد باشد به نظر می رسد، که آن فرد فارغ از جایگاه طبقاتی اش بایستی مورد احترام و تکریم قرار بگیرد نه این که آن اعتراضات بطور گزینشی خوانش و یا نادیده انگاشته شوند.
بخاطر دارم در یکی از گروه های مجازی قبل از شروع اغتشاشات یک فرد جانبازی مرتب با دلیل و سند نسبت به وضع موجود به صورت مستقل و غیرجناحی انتقاد می کرد و از طرف بعضی از اشخاص سوپرانقلابی تخطئه می شد و وقتی آن فرد جانباز می گفت، من برای انقلاب و کشور از جان خودم گذشتم و در جهاد، شهادت و دفاع از انقلاب پیشکسوت هستم و از روی دلسوزی منتقد وضع موجودم و این انتقادات در جهت تقویت نظام جمهوری اسلامی است و نه بخاطر تضعیف جایگاه آن، ولی آن اشخاص سوپرانقلابی به او بی احترامی می کردند و در پاسخ بوی می گفتند به جانبازی خود هیچ افتخار نکن زیرا، که شمر لعنت الله علیه هم جانباز صدر اسلام بود ولی در کربلا امام حسین علیه السلام را شهید نمود.
الغرض، امروز هم عده ای قلیل به بهانه های سوپرانقلابی و نوسازی در مدیریت جهادی و حمایت از رویش های جدید که اغلب نیز جوان هستند به پیشکسوتان انقلاب و دفاع مقدس گاها بی احترامی می کنند که باید به نیت و خیرخواهی این افراد شک نمود.
متاسفانه، امروز نیز یافت می شوند افرادی که معتقدند هرکس که وضع موجود را تائید نکند مردود انقلاب است و باید از قطار انقلاب پیاده اش کرد.
به هرحال تجربه نشان داده است هر رویشی که جدا از ریشه و نهاد انقلاب جوانه بزند و با بی اعتنایی نسبت به پیشکسوتان جهاد و شهادت درصدد جاانداختن خودش در صف انقلابیون باشد حتم دلیل بدانید که آنها به ارزش های انقلاب و نظام وفادار نمی مانند و از متولیان و ریش سفیدان صدر انقلاب انتظار می رود اختلافات جناحی و سلیقه ای خود را بوسیله ی این افراد چه سوپرانقلابی های دوآتشه، و چه استحاله شدگان در فرهنگ غرب، تسویه حساب نکنند و شایسته آن است که حق اعتراض را برای یکدیگر محفوظ بدارند و این را به خاطر داشته باشند که چه کسانی را ریزش می دهند و از قطار انقلاب پیاده می کنند و در عوض چه افراد جدیدی را بعنوان رویشی می پذیرند.
صدالبته، مااز هر رویش جدیدی در انقلاب استقبال می کنیم و هم خیلی مسرور و خوشحال می شویم .به هرحال این پرچم انقلاب دیر یا زود باید به دست نسل های بعدی برسد واما شرط عقل آن است که این رویش های جدید مثل نخیلات مثمر پاجوشی از همان شجره ی طیبه ی انقلاب اسلامی باشند.