شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشت :
آن مقوله ای که در گفتمان زاد بوم گرایی در تعریف توسعه پایدار برجسته تر می نمود همانا، تاکید بر توازن اقتصاد درون زا بر بیان سه مولفه سرزمینی استوار می گشت.نخست؛ تولید ثروت مبتنی بر حفظ محیط زیست انسانی و ارتباط آن با الزامات پیوستی جامعه شناختی دوم ؛ بهینه سازی پروسه ی تولید نیل بر استانداردهای دانش بنیان از طریق ایجاد سامانه های مهندسی (R&D) تحت لیسانس H.S.E سوم؛ تبدیل سرمایه های غیر ملموس به عنوان عامل کارآفرین به درآمدهای مرتبط با زنجیره ارزش به هرحال با چنین تعاریفی از ایجاد یک اقتصاد بومی درون زا، با توجه به خبرهای خوش تجاری که در بازار تبادل کالا، می شنویم لذا، شهرستان دزفول بعنوان نمادی شفاف از این ایجاد یک چنین قطب اقتصادی در بین همه ی شهرهای ایران سرآمدتر به نظر می رسد.
برای مثال، امروز دزفول تبدیل به مرکز تجارت انواع و اقسام مرکبات، صیفی جات و سبزی در منطقه شده است و حتی در خبرها داشتیم که ۶ هزار و ۶۰۰ محموله سبزی و صیفی طی سال گذشته از دزفول به کشورهای اوراسیا و حوزه خلیج فارس صادر شده است.
البته ناگفته نماند فعالان دانش بنیان شهرستان دزفول در زمینه تولید جوهره، اسانس و آمولسیون های دارویی و خوراکی از انواع گیاهان دارویی زراعتی(سبزیجات، دانه ها، بوته ها، درختان) اشتغال دارند که توسعه این اقتصاد درون زا به مراتب درآمدی زیست محیطی آسانتر و بیشتر از صنعت نفت و پتروشیمی دارد و توجه دولت بر این بخش مایه امیدواری است زیرا، ارز آوری فروش یک کانتینر آمولسیون های دارویی و خوراکی برابر با قیمت فروش نفت یک نفتکش بزرگ است.