- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ فاضل خمیسی :
فکر کنم فیلمش مربوط به دهه ی هشتاد میلادی بود،«بیسکویت سبز».
فیلمی مربوط به یک آسایشگاه بسیار مدرن و رفاهمند که در آن افراد سالمند بصورت بسیار احترام آمیز مورد تکریم و پذیرایی قرار گرفته و پس از چند روز که از زندگی شاهانه اشان میگذرد، بدون درد و با دارویی خاص جان آنها گرفته میشد! با قرارداد از پیش تعیین شده که موسسه با بستگان و خودِ متقاضی بسته بود، «جسد» پس از مرگ در اختیار متولیان آسایشگاه قرار میگرفت، اما این در اختیار داشتن جسد برای امور پژوهشی و تحقیقاتی نبود ، بلکه پشت آن مافیای غذایی قرار داشت و ..
گویا از عصاره ی جسد «مُردگانِ پیر» که اغلب بازنشسته بودند بیسکویتی مقوی و سبز رنگی تولید و به بازار عرضه میشد که بدلیل کیفیت و ارزانی مورد استقبال شدید مشتریان قرار داشت و ...
فکر کنم فیلمش مربوط به دهه ی هشتاد میلادی بود،«بیسکویت سبز».
فیلمی مربوط به یک آسایشگاه بسیار مدرن و رفاهمند که در آن افراد سالمند بصورت بسیار احترام آمیز مورد تکریم و پذیرایی قرار گرفته و پس از چند روز که از زندگی شاهانه اشان میگذرد، بدون درد و با دارویی خاص جان آنها گرفته میشد! با قرارداد از پیش تعیین شده که موسسه با بستگان و خودِ متقاضی بسته بود، «جسد» پس از مرگ در اختیار متولیان آسایشگاه قرار میگرفت، اما این در اختیار داشتن جسد برای امور پژوهشی و تحقیقاتی نبود ، بلکه پشت آن مافیای غذایی قرار داشت و ..
گویا از عصاره ی جسد «مُردگانِ پیر» که اغلب بازنشسته بودند بیسکویتی مقوی و سبز رنگی تولید و به بازار عرضه میشد که بدلیل کیفیت و ارزانی مورد استقبال شدید مشتریان قرار داشت و ...
قصد این نگارنوشت برای شرح داستان فیلمِ«بیسکویت سبز» نیست! بلکه برای مصائب بازنشستگان کشوری است که رنج هایشان از فیلم «مصائب مسیح» فراتر است ! بالاخره حضرت عیسی (س) میدانست که از نیرویی بالاتر بنام خدا مورد حمایت است و این تراژدی ماموریتی از پیش تعیین شده و با پاداشی غیرقابل وصف است و یا در فیلم بیسکویت سبز بازنشستگانِ در روزهای آخر عمر چنان مورد تکریم و در ناز و نعمت بودند که لذت بهشت را در دنیا می چشیدند!
اما بشنوید از بازنشسته ای که بعد از یک عمر زحمت و تلاشِ دهها ساله و حالایی که باید مزه ی راحتی و آرامش را بچشد در صف مرغ از شدت گرما و فشار و حس درماندگی بر پیاده روی چرکین غش و با سر و روی خیس و شرمندگی به منزل بازگردد.. اداره جامعه نیازمند یک تبعیت عقلانی براساس انتظام آینده محور ی است که در آن «دانش» حرف اول و تضمین رفاه و آرامش اجتماع هدف آن تلقی میشود ، در جامعه ای که به کودکان و سالمندانش کمتر از «جامعه ی فعالش» توجه میشود ، این اجتماع فاقد هدف و محکوم به درماندگی و درجا زدن است!
وقتی مسوولین صندوق بازنشستگی به جای دغدغه ی ارتقاء وضعیت معیشتی بازنشستگان، بیشتر درگیر دیدوبازدیدهای نمایشی و بیان خبرهای گوبلزی بوده و زمانی که مسوولین دستگاهها و نمایندگان مردم منافع فردیشان بر مسولیت اجتماعیشان اولویت بیشتری دارد ، طبیعی است که بازنشستگان بعنوان ریش سفیدان یک اجتماع ، آرزوی مرگ با عزت را بر زندگی فلاکت بار ترجیح میدهند! بارها گوشزد شده که دستمزد و حقوق ماهانه کارکنان دولت ازخط فقر پایین تر و با تورم هماهنگی ندارد ، حالا ببینید وقتی همین حقوق بخور، نمیر در بازنشستگی هم تا حدود زیادی تقلیل و تا حدود یک/ سومش کسر میشود...
هر چنددر خصوص بهبود وضعیت معیشتی بازنشستگان، اعتراضات و مکاتبات بیشماری بعمل آمده اما متاسفانه تاکنون در عمل هیچ نتیجه ی ملموسی نداشته است ، بنابراین به متولیان موضوع پیشنهاد میگردد حالا که عرضه ی تامین خواسته های بازنشستگان را ندارید، دست به دامن مؤسساتی همچون فیلم «بیسکویت سبز» شده و اجازه دهید ، بازنشستگان قبل از مرگ به جای غش روی پیاده روی گرم ، روی رختخواب های نرم بمیرند!! فقط حواستان باشد ، در قراردادی که با موسسات مذکور می بندید پورسانت خود را دلاری حساب کنید.
